Positron botst op antideeltje (elektron) (afb: M.Vopson)

Laat ik om te beginnen zeggen dat ik dit blog Geleerd uitschot heb genoemd. Daarmee wil ik aangeven dat wetenschap een prachtig fenomeen is, maar wetenschappers zich niet onttrekken aan eigenschappen die aan andere mensen kleven. Wat moet je denken van een wetenschapper die probeert vast te stellen of er naast de vaste, vloeibare, gasvormige en plasmafase nog een vijfde fase bestaat: informatie?
Nu zegt de universiteit van Portsmouth me niet zoveel. Het lijkt me iets als de universiteit van Wijk aan Zee of zoiets, maar, zoals je weet, ik ben een leek op alle fronten. Melvin Vopson blijkt echt te bestaan, al doet die naam me wel de wenkbrauwen fronsen. Fopson? Nee, het is nog geen 1 april…
Vopson heeft al onderzoek gedaan naar de massa van informatie. Hij stelt dat alle elementaire deeltjes informatie over zichzelf bevatten, zoals levende wezens hun DNA met zich meedragen.
Nu heeft Vopson een proef bedacht die zou moeten vaststellen dat materie niet slechts in vier fases kan verkeren (vast, vloeibaar, gas, plasma) maar ook in de vorm van informatie. “Dat zou een eurekamoment zijn aangezien dat de natuurkunde zoals we die kennen verandert en onze kennis van het universum uitbreid. Dat is ook niet in strijd met bestaande natuurkundewetten. Het is niet in strijd met de kwantumechanica, elektrodynamica, thermodynamica en klassieke werktuigbouwkunde. Het breidt natuurkunde alleen maar uit met iets nieuws en ongelooflijk opwindends.”
Volgens de geleerde uit Portmouth is informatie een fundamentele bouwsteen van het heelal en heeft ook een massa. Hij suggereert zelfs dat informatie de mysterieuze donkere materie zou kunnen zijn die ongeveer eenderde van het heelal uitmaakt.

Vopson: “Als we veronderstellen dat informatie natuurkundig is en massa heeft en elementaire deeltjes hebben een informatie-DNA over zichzelf, hoe kunnen we dat dan bewijzen? Mijn nieuwste artikel beschrijft hoe die theorieën kunnen worden bewezen om serieus genomen te worden door de wetenschappelijke wereld.”

Deeltje, antideeltje

Zijn idee is de informatie in een elementair deeltje te ontdekken en te meten door een elementair deeltje te laten botsen met een antideeltje. “De informatie in een elektron is 22 miljoen maal kleiner dan de massa ervan, maar we kunnen de informatie meten door die te wissen. We weten dat een deeltje dat botst met een antideeltje elkaar ‘opheffen’ en de informatie moet dan ergens blijven.”
In dat proces wordt de verdwijning van massa omgezet in energie: gammafotonen. Deeltjes die informatie bevatten zouden worden omgezet in laagenergetische infraroodfotonen. Volgens Vopson komt de energie van die infraroodfotonen van het wissen van de informatie. Hij stelt die hoeveelheid ook precies te kunnen voorspellen. Volgens Vopson is informatie de kerncomponent van alles in het universum en een nieuw onderzoeksveld in de natuurkunde. Ik zeg niet meteen dat ie gek is, maar zo’n verhaal doen bij mij toch de wenkbrauwen fronzen (alweer).

Bron: Alpha Galileo