De 3d-printer is normaal geworden, maar een glasprinter was nog een zeldzaamhed. Nu schijnen de mannen en vrouwen van het instituut voor technologie in Karlsruhe (KIT) het voor elkaar te hebben. Het ding zou werken in micronnauwkeurigheid en geen last te hebben van bellen. De glasprinter schijnt op de Hannover Messe te zien te zijn.
De KIT-onderzoekers rond Bastian Rapp gingen uit van zeer fijn, uiterst zuiver kwartsglaspoeder vermengd met een kleine hoeveelheid vloeibaar polymeer. Dit mengsel werd op bepaalde plaatsen door licht gehard, na te zijn vormgegeven door de printer. Vervolgens wordt het vloeibare gedeelte weggespoeld. Daarna wordt het polymeer eruit gebrand. “Aanvankelijk lijkt de vorm op die van een boterkoek. Die is nog onstabiel. Daarom wordt het glas gesinterd in de eindstap”, zegt Rapp.
Tot nu toe zouden er nog geen glasprinters zijn, of althans, geen die een goed eindproduct leveren. Je kunt natuurlijk glas gewoon smelten en daar een structuur mee opbouwen, maar het eindproduct scheen niet door de beugel te kunnen: het oppervlak was vaak ruw, het materiaal poreus met luchtbellen. Rapp: “We hebben nu een methode voor zuiver kwartsglas met de bijbehorende chemische en fysische eigenschappen.” Hij bedoelt daarmee te zeggen dat het glas binnen micrometersnauwkeurigheid is vorm te geven en ook geen luchtbellen vertoont.
Centimeters
Rapp praat over afmetingen in het centimeterbereik.
Als toepassingsgebied denkt Rapp aan de computerindustrie, die in de nabije toekomst zeer waarschijnlijk met licht zal gaan werken. Daar passen kleine, complexe onderdelen van glas uitstekend in. Ook voor de fabricage van analytische apparatuur zou de glasprinter uitstekende diensten kunnen bewijzen, denkt de KIT-onderzoeker. En uiteraard zou er voor de glasprinter emplooi zijn in de optische hoek, zoals speciale lenzen of optiek voor telefoon of computer.
De nieuwe techniek zal gepresenteerd worden op de beurs die van 24 tot 28 april zal http://www.
Bron: EurekAlert