Licht manipuleren met metaaloppervlakken

skyrmionzakken

Skyrmionzakjes van licht op een gestructureerd goudoppervlak (afb: univ. Stuttgart/Patrick Walter)

Het lijkt mogelijk om licht te manipuleren met speciaal gestructureerde metaaloppervlak-ken (plasmo-nische skyrmion-zakjes) zodat het heel andere eigenschappen krijgt/kan krijgen. Als je nu denkt “Waar hebben we het over?” dan leef/vraag ik(=as) met je mee.  Een skyrmion is volgen Wikipedia een topologisch stabiel veld dat oorspronkelijk was bedacht als model voor deeltjes van atoomkernen (protonen en neutronen). Een plasmon is een oscillatie. Topologie, in dit geval, is een vorm van meetkunde. Belangrijker dan die begrippen is natuurlijk de boodschap (licht valt te manipuleren met structuren van oppervlakken). Lees verder

Licht uit en in het ‘niets’? Het moet niet gekker worden

Proefopzet licht uit het niets

De proefopzet: twee optische-vezelcircuits met elkaar verbonden via een bundelsplitser (VBS) (afb: Alexander Szameit et al./Nature Photonics)

Licht kan worden opgevat als een golf of een verzameling deeltjes, heb ik(=as) op school geleerd. Tikje verwarrend, maar ik weet die ’tweeslachtigheid’ aan onbegrip over wat licht is: soms kwam het beter licht op te vatten als golf en soms als deeltje (foton). Nu schijnt er licht uit het ‘niets’ te kunnen komen en daar ook weer in te verdwijnen. Huh? Lees verder