Onverwante dubbelgangers uit het archief van een Canadese fotograaf (afb: François Brunelle)

Niet verwante dubbelgangers hebben veel genetische varianten gemeen. zo blijkt uit onderzoek. Dat geldt niet per se voor het epigenoom (welke genen actief en niet-actief zijn) en de darmflora, stelt Manel Esteller van het Josep Carreras-instituut voor leukemie in Barcelona. “Stukken van hun genoom hebben ze gemeen en de rest is verschillend”, maar lang niet altijd.
Met de opkomst van het wereldwijde web en van allerlei kletsplekken op internet, compleet met foto’s van elke scheet die we belangrijk vinden, is het steeds makkelijker geworden om onze dubbelgangers in de wereld op te sporen. Dat hebben Esteller en zijn collega’s gedaan, het gaat dan vooral over de gelijkenis van het gezicht, en het blijkt dat dat komt door genetische overeenkomst van een deel van hun genoom. Je zou zeggen als je het genoom als ‘blauwdruk van het bouwprogramma’ van een individu ziet dat natuurlijk ook niet verwonderlijk is.
Esteller c.s. haalde hun dubbelgangers overigens niet van het web maar uit het werk van de Canadese fotograaf François Brunelle uit Canada. Die maakt al sedert 1999 foto’s van dubbelgangers.
Op basis van een gezichtsherkenningsysteem kozen de onderzoekers 32 paren uit, waaraan vragen werden gesteld over lichaamskenmerken en leefwijze. Van speekselmonsters werd hun DNA uitgelezen. Esteller: “Aan de hand daarvan konden we bekijken hoe genomie, epigenomie en microbiomen (darmflora’s; as) bijdragen aan uiterlijke overeenkomsten.”

Zoals gesteld constateerden de onderzoekers in het algemeen overeenkomsten in een deel van hun genoom, maar verschilden de activiteiten van de verschillende genen van elkaar evenals hun darmflora. Toch bleek de helft (16) van de paren overeenkomsten op die drie gebieden te hebben. Negen van die zestien ‘eensgezinde’ paren hadden ruim 19 000 zogeheten polymorfismen (genvariaties) gemeen van een nucleotide (DNA-bouwsteen: een A, C, T of G).
Andere kenmerken zoals rookgedrag en opleiding bleken overeenkomsten te hebben. Dat zou dus betekenen dat uiterlijke kenmerken te maken zouden hebben met gedrag, maar kennelijk ook met geestelijke vaardigheden (vanwege de overeenkomsten in opleiding).

Kleine groep

De resultaten van dit onderzoek zijn opmerkelijk, maar aangetekend moet worden dat het aantal onderzochte ’tweelingen’ niet erg groot was. Bovendien werd de gelijkenis (door algoritmes) beoordeeld op basis van zwart/witfoto’s en waren de voorbeelden voornamelijk van Europese afkomst. Toch denken de onderzoekers dat die beperkingen de conclusies niet onderuit halen.
Esteller denkt dat deze kennis gebruikt kan worden in de forensische wetenschap: het maken van een tekening op basis van gevonden DNA-materiaal maar ook voor de diagnose van erfelijke ziektes. “De foto’s van patiënts gezicht geeft al aanwijzingen hoe diens genoom er uit ziet. Het wordt nu een uitdaging om het menselijk gezicht te voorspellen op basis van het multiome landschap (genoom, epigenoom en darmflora; as).”

Bron: Science Daily