Biopolymeren

Biokunststoffen vormen een alternatief voor de polymeren die uit de fossiele hoek komen. Het idee is dat ze minder slecht voor het milieu zijn en biologisch afbreekbaar, maar giftig zijn ze wel degelijk. Vooral biopolymeren die van zetmeel of cellulose worden gemaakt zitten vol met onprettige verbindingen. “Ze zijn in feite even giftig als conventionele kunststoffen”, zegt Lisa Zimmermann van de Goetheuniversiteit in Frankfurt. Hoe erg dat is moeten de onderzoeksters nog uitzoeken.
“Drie van de vier van de producten bevatten stoffen waarvan bekend is dat ze onder labomstandigheden gevaarlijk zijn, net als van conventionele polymeren”, zegt medeonderzoeker Martin Wagner. De onderzoeksters waren op zoek naar giftige stoffen in de ‘groene’ polymeren. dat wil zeggen naar stoffen die in het lab giftige blijken voor celkweken of naar stoffen die hormonale eigenschappen hebben die effect kunnen hebben op de processen in het (menselijke) lichaam.
De onderzoeksters bekeken 43 biopolymeren in, onder meer, wegwerpbestek, chocoladeverpakking, drankflesjes of wijn’kurken’. Wagner: “85% van die producten bevatten meer dan 1000 verschillende stoffen, sommige zelfs 20 000.” Het spreekt vanzelf dat het moeilijk is om de mogelijke schadelijke effecten van al die stoffen te bekijken, dus, kennelijk, hebben de onderzoeksters zich geen compleet beeld kunnen verschaffen.

Het bleek dat ogenschijnlijk overeenkomstige producten een totaal andere samenstelling konden hebben. Zo kon een tasje van biopolyetheen hele andere stoffen bevatten dan een wijn’kurk’ van hetzelfde biopolyetheen. Wagner: “Het wordt dan lastig algemene uitspraken te doen over bepaalde materialen.” Biopolyetheen is overigens chemisch niet anders dan polyetheen dat van aardolie wordt gemaakt. De grondstof is alleen plantaardig.

Onzeker

Wat de consequenties zijn voor milieu en volksgezondheid is nog steeds onzeker. Zimmermann: “We weten niet in hoeverre die verbindingen bij mensen terecht kunnen komen. Ook is onduidelijk of die biopolymeren beter voor ons en het milieu zijn dan de klassieke polymeren.” We horen het al: er is meer onderzoek nodig. Misschien is het handiger in het vervolg de hele vragenlijst af te werken alvorens jullie er een artikel van brouwen, heren/dames wetenschappers?

Bron: Alpha Galileo