De top van de Matterhorn zwaait elke 2 s nanometers of hooguit micrometers heen en weer (afb:: J. Moore, univ.Utah)

Torenflats en bruggen zwaaien heen en weer, vaak als gevolg van de wind, maar ook door aardschokgolven. Bergen dus ook, hebben onderzoekers geconstateerd op basis van metingen aan de Matterhorn in de Zwitserse Alpen. Dat doen ze overigens heel wat minder opzichtig dan menselijke bouwsels. Bij de Matterhorn ging het over ten hoogste micrometers (duizendste millimeters).
Die stoere Alpenspitsen zien er zo onaandoenlijk uit, maar ook bergen zijn in beweging. De top van de Matterhorn zwaait elke 2 s nanometers maar hooguit micrometers heen en weer. Dat gebeurt onder invloed van seismische golven, die het gevolg kunnen zijn van natuurlijke oorzaken zoals de getijden, de wind,aardbevingen maar ook menselijke activiteiten.
Elk object beweegt met een bepaalde frekwentie als dat aangeslagen wordt zoals een stemvork of gitaarsnaren. Die zogeheten eigenfrekwentie van die trilling heeft te maken met de geometrie van het voorwerp en de materialen waaruit dat voorwerp bestaat.

Bruggen kunnen soms aan flarden slingeren als ze door de wind in een eigenfrekwentie raken. De Erasmusbrug in Rotterdam hield het nog wel. Inmiddels is dat euvel verholpen.
Het is niet zo vreemd dat de berg aan de top meer zwaait dan aan de voet. Hoe dan ook, helemaal onbeweeglijk zijn bergen niet (dus).

Bron: Alpha Galileo