VN-secretaris-generaal Ban Ki-Moon in een ontmoeting met klimaatbetogers in New York
Al jaren horen we verhalen over al maar stijgende kooldioxideuitstoot, het opwarmende klimaat en de desastreuze effecten die daarvan het gevolg (zouden) zijn. Intussen bleven, ondanks alle waarschuwingen van wetenschappers, politici verlamd als konijnen geconfronteerd met een lichtbak. Er gebeurde niks. Gelukkig was er de ‘crisis’ die de uitstoot van broeikasgassen nog enigszins temperde, maar nu er in New York weer een wereldklimaattop is gehouden lijkt het optimisme de boventoon te voeren. Het schijnt dat ‘New York’ het al beter heeft gedaan dan ‘Kopenhagen’ in 2009, maar of dat optimisme gerechtvaardigd is wordt pas volgend jaar bij het ondertekenen van het klimaatakkoord in Parijs duidelijker (en dan nog). Het bedrijfsleven lijkt het voortouw genomen te hebben met een belofte hun portfolio’s te ontdoen van koolstofinvesteringen, met een waarde van 100 miljard dollar (ruim € 70 miljard).
Het zou kunnen komen doordat de klimaattop in de buurt van Wall Street werd gehouden. Op de top, onder de bezielende leiding van VN-chef Ban Ki-Moon, presenteerden vertegenwoordigers van investerings- en pensioenfondsen een plan hun portfolio te ‘ontkolen’. Het gaat dan om het terugtrekken van geld uit zaken als kolenmijnen, oliewinnig en oliepalmplantages in tropisch regenwoud. “Klimaatverandering wordt steeds vaker als financieel risico gezien”, zegt Mats Andersson van AP4, een Zweeds pensioenfonds. Zowel AP4 als de Nederlandse bank ASN beloofden voor 2030 hun investeringen volledig ‘koolstofvrij’ te maken. Ondertussen heeft een groep van 340 financiële instellingen, die goed zouden zijn voor 24 biljoen dollar (ongeveer € 17 biljoen), opgeroepen tot een wereldwijd systeem om koolstofemissies te beboeten. Dat zou er voor zorgen dat ze hun geld uit koolstofrijke activiteiten zouden terugtrekken. Dat systeem zou beter moeten zijn dan dat welk in de EU wordt gehanteerd om kooldioxideemissies te reduceren.
Als in een competitie met de financiële instellingen kwamen ook grote bedrijven met plannen. Zo heeft, onder meer, Unilever beloofd niet langer palmolie te gebruiken van plantages op geruimd regenwoud. Bedrijven en regeringen tekenden samen een verklaring om in 2020 het verlies van bossen met de helft terug te dringen en die helemaal tot nul terug te brengen in 2030. “Consumenten hebben bedrijven duidelijk gemaakt dat producten die ze kopen niet ten koste mogen gaan van de regenwouden en de bedrijven reageren daarop”, zei Unilever-topman Paul Polman ietwat sullig (alsof Unilever dat zelf niet had kunnen bedenken).
Het blad New Scientist denkt dat het bedrijfsleven de fakkel heeft overgenomen van de politiek, maar ik ben daar niet zo zeker van. Uiteindelijk zullen er toch regels gemaakt moeten worden, want we kijken allemaal naar elkaar of er niet iemand voordeel pikt. Kijk maar eens hoe de hele (bedrijfs)wereld zich, vooral in de VS, heeft gestort op de schaliegaswinning. Het klimaat? Het zal me worst wezen!, spreekt uit die geestdrift. Volgens het blad volgen de pleidooien in New York een rapport van economen eerder deze maand, waarin werd betoogd dat koolstofarme investeringen een snellere groei van bedrijven en landen zouden opleveren dan koolstofrijke. Vooralsnog zijn het nog allemaal woorden en wijst de praktijk op groei. In de uitstoot van broeikasgassen, bedoel ik.
Bron: New Scientist