Een schema van de proefopzet (afb: PLOS)
Ach ja, dat lijkt ook een niet al te malle gedachte: gedachtelezen zal mogelijk worden. Niet dat dat een rustgevende gedachte is, maar onderzoekers van de universiteit van Washington rond Andrea Stocco hebben onlangs een artikel geschreven waarin ze de ontwikkelingen beschrijven. Vooralsnog is die gedachteoverbrenging heel primitief.
In hun onderzoek demonstreerden de wetenschappers dat niet-invasieve hersen/hersen-communicatie (er worden geen elektroden in de hersens gestoken) kan worden gebruikt om de ene mens een gooi te laten doen naar wat de ander denkt, met alleen hersengolven en een speciaal ontworpen computer als hulp. Stocco: “We staan nog maar aan het begin. We proberen nu alleen het veld in kaart te brengen en elke stap vooruit opent nieuwe mogelijkheden.” In hun proefopzet speelden vijf paren, in leeftijd variërend tussen 19 en 39 jaar, een spel met twintig lijsten van acht objecten. Elke paar bestond uit een ‘zender’ en een ‘ontvanger’. De ontvanger koos een van de lijsten, waarna de zender willekeurig een van de acht objecten voor zijn/haar neus kreeg. De zender moest vervolgens drie vragen beantwoorden door met de ogen ‘ja’ of ‘nee’ aan te klikken op zijn/haar scherm en de ontvanger moest het object uit de lijst raden aan de hand van de antwoorden van de zender. De zender had een EEG-muts op zijn hoofd met elektroden. De EEG-‘uitkomsten’ van de antwoorden werden doorgestuurd naar de ‘muts’ van de ontvanger waarmee het visuele deel van de hersenschors werd gestimuleerd: bij ‘ja’ kwam er een lichtflits, bij ‘nee’ niks. Zender en ontvanger zaten in verschillende ruimtes, meer dan een kilometer uit elkaar. Er werden in het totaal 20 spelletjes gespeeld en de ontvangers raadden het voorwerp in 72% van de keren goed, tegen 18% in controlespelletjes (zonder overdracht, neem ik aan; toch nog knap, 12,5% zou het moeten zijn)
De onderzoekers hadden al eerder een dergelijke opzet gebruikt om via ‘gedachten’ de gewenste handbeweging over te brengen voor een videospel. Dit onderzoek is ingewikkelder omdat er geen bewuste verwerking van een boodschap was door de ontvanger, aldus de onderzoekers. Toch vindt Stocco de proef nog heel beperkt. Hij hoopt in de toekomst ingewikkelder gedachten te kunnen overbrengen. “Het voordeel van hersen/hersen-communicatie is dat je zaken kunt overbrengen die lastig te verwoorden zijn zoals gevoelens of emoties.” Behalve dat je op die manier abstracte kennis zou kunnen overbrengen, denken de onderzoekers ook kan leiden naar medische toepassingen zoals communicatie met verlamden.
Bron: the Guardian