Met deze minispectrometer zou je de samenstelling van, bijvoorbeeld, een appel kunnen meten (foto: Futura-Sciences)
Het Israelische bedrijf Consumer Physics heeft een zakspectrometer ontwikkeld (Scio) die iets meer kost dan € 200. Met behulp van de Scio zou de moleculaire samenstelling van oplossingen maar ook van materialen en objecten zijn te achterhalen. In eerste instantie wordt het apparaatje vooral gebruikt voor de analyse van planten, voedsel en medicijnen. Dat zou niet komen door de beperkingen van de Scio, maar dat ligt aan de beperkte inhoud van een voor het functioneren wezenlijke webdatabank.
Met het apparaatje, dat nauwelijks groter is dan een usb-sleutel, zou de rijpheid van fruit, de voedingswaarde, het alcoholpercentage van dranken of de suikerhoeveelheid in frisdranken te meten zijn. Scio is de naam van het wonderding dat dat allemaal zou moeten kunnen. Normaal worden spectrometers in medische en chemische labs gebruikt en nemen ze redelijk wat plaats in. De bestanddelen in gassen, vloeistoffen en voor het gebruikte licht transparante vaste stoffen is gebaseerd op de absorptie van delen van het gebruikte lichtspectrum. Dan hebben we het over transmissiespectrometrie (het gebruikte licht gaat door het object (=vloestof, gas, vaste stof) heen). De Israeliërs gebruiken voor hun minispectrometer infraroodlicht (nabij infrarood) en de techniek is gebaseerd op reflectie. Afhankelijk van het gebruikte licht kan de gebruikte lichtstraal min of meer in de materie doordringen , maar het weerkaatste licht wordt gemeten. Het apparaatje zou simpel te bedienen zijn.
De grote truc van het apparaatje is niet zozeer de verkleining, maar de manier waarop de meetgegevens worden verwerkt. Daarbij wordt gebruik gemaakt van een ‘wolk’ op het web. Via zijn/haar mobiel kiest de gebruiker met behulp van een app de analysemethode. Vervolgens scant hij/zij het object met de Scio. Het apparaatje meet de reflectie van het ingestraalde infraroodlicht. Die meetgegevens worden via de telefoon (via Bluetooth) naar het web getransponeerd en vergeleken met de gegevens in een databank. Na een paar seconden zou de gebruiker het resultaat te lezen krijgen. Het apparaatje is te gebruiken voor Androids en iOS-telefoons en zou de samenstelling kunnen meten van vaste stoffen, vloeistoffen en poeders. De beperking van het apparaatje zou liggen in de uitgebreidheid van de databank. Daarin zitten vooralsnog gegevens van planten, voeding en geneesmiddelen. Het bedrijf gaat, mede met hulp van gebruikers, de databank uitbreiden. Ik heb grote twijfels over de bruikbaarheid van de minispectrometer. Ik zou zeggen: kom maar op, Consumer Physics, ik probeer ‘m wel uit.
Bron: Futura-Sciences