Een lekker maal is een lekker maal. Of toch niet helemaal? Mensen zijn gemakkelijk te beïnvloeden. Als iedereen een voorwerp rood noemt, terwijl jij pertinent een blauw ding ziet, dan ga je tenslotte ook overstag. Het is nog erger: zelfs het gereedschap waarmee je werkt heeft effect op je zintuigelijke waarneming: of een maal lekker is hangt af van het bestek. Maak me niet gek. Dat kan toch niet waar zijn?
Het oog wil ook wat, dat is bekend. Dus sloven koks zich uit hun gerechten zo mooi mogelijk te presenteren, maar het bestek? Toch is dat zo, hebben Britse onderzoekers van de universiteit van Oxford uitgeplust. Een stuk kaas dat op een mes wordt gepresenteerd smaakt zouter dan als dat anders wordt aangeboden. Zelfs het gewicht van het bestek is van invloed op onze smaakbeleving. Is een plastic mes zwaarder dan we verwacht hadden, dan smaakt het eten minder goed dan wanneer we het gewicht juist of te laag inschatten.
Het is al langer bekend dat kleur en materiaal van vaatwerk de smaak(beleving) beïnvloeden. Hapjes op een rode schaal zijn minder in trek en die van een blauwe schaal worden zouter bevonden. Nu blijken dus ook het uiterlijk van het bestek, de vorm en het (gedachte) gewicht ervan een rol te spelen bij hoe we iets proeven. Grootte en (gedacht) gewicht spelen een rol maar ook de kleur. Witte yoghurt op een witte lepel werd als zoeter ervaren, op een zwarte lepel als minder zoet. Ook de vorm van het bestek had, zoals aangegeven, invloed. Dat kaas van een mes gegeten zouter smaakt zou met een ’taboe’ te maken hebben: je eet niet van een mes.
Kennelijk hebben onze hersenen al een oordeel gevormd over de smaak van ons eten, voordat dat onze tong beroert en reukorganen prikkelt. De onderzoekers denken dat deze bevindingen gebruikt kunnen worden bij diëten: minder zout gebruiken maar wel met een mes eten, bijvoorbeeld. Je gaat je onwillekeurig afvragen of al die uitverkoren Michelin-chefs al die trucs al niet al veel langer intuïtief hebben begrepen…

Bron: wissenschaft.de