In dit blog heb ik(=as) het al vaker gehad over (de gevaren van) het ruimtepuin en de ongebreidelde ruimtevaartactiviteit, maar nu uit ook het verbond van Duitse natuurkundigen DPG zijn zorgen en roept in een publicatie op tot een duurzaam (?) gebruik van de ruimte (pdf-bestand). “Dat vergt meer kennis van de ruimte, meer internationale regels en de ontwikkeling van technologieën ter vermindering van het ruimtepuin”, zegt DPG-voorzitter Klaus Richter.
Sinds in 1957 de Sovjetunie de eerste satelliet, de Spoetnik, in een baan rond de aarde bracht is het inmiddels erg druk geworden in de ruimte rond de aarde. Ook andere ruimtevaartactiviteiten zijn weer op gang gekomen, compleet met ruimteuitstapjes voor mensen die teveel geld hebben. Inmiddels zouden er zo’n tienduizend actieve satellieten rond de aarde cirkelen met nog eens duizenden inactieve en ander groot ruimtepuin zoals lanceerrakettrappen. Daarnaast hebben we dan het ruimtepuin, vele miljoenen kleinere en grotere deeltjes.
Afhankelijk van waar al dat ruimtepuin en die geïnactiveerde satellieten ronddraaien, kunnen die daar tot honderden jaren rond blijven draaien voor ze in de lagere luchtlagen terechtkomen en, vaak deels, verbranden. Nu al zijn er 40 000 puinstukken die groter zijn dan 10 cm en eenmiljoen groter dan 1 cm. Daarmee vormen ze ook een gevaar voor de ook actieve satellieten (en het internationale ruimtestation).
Al het ruimtepuin dat groter is dan 10 cm wordt in de gaten gehouden om ongewenste ‘ontmoetingen’ te voorkomen. Een deel van het ruimtepuin dat niet op zijn terugtocht naar de aarde verbrandt komt ook weer terug op aarde zoals in maart op een woonhuis in Florida.

Actie noodzakelijk

Het is voor de DPG duidelijk dat het tijd is om in actie te komen. In eerste plaats zou het volgen van het wat grotere ruimtepuin verbeterd moeten worden met radar en (laser)optische sensoren. Dat vergt samenwerking. Ook zullen er meer regels moeten komen over, onder veel meer, uitgerangeerde satellieten.
De ESA hanteert een eigen Clean Space-programma en ook de VN zijn middels het COPUOS-programma met het probleem bezig.
Ook zal het ruimtepuin vroeg of of laat moeten worden opgeruimd. Onder meer de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA heeft daar onderzoek naar gedaan, maar daar is duidelijk nog geen begin mee gemaakt.

Wat ik(=as) mis in de oproep zijn regels om lanceringen te reguleren. Moeten de Musks van deze wereld maar onbelemmerd satellieten in een baan rond de aarde brengen en voor veel geld megalomane mannetjes ruimteuitstapjes aanbieden? Waar hebben de Duitse natuurkundigen het over de milieu- en klimaatgevolgen van al die ruimtevaartactiviteit, waarbij het ene land het andere de loef lijkt te willen afsteken zoals het ene bedrijf het andere?

Bron: idw-online.de