Klimaattechnieken zijn vooral gericht op het weerkaatsen van de zonnestraling voor dat die het aardoppervlak bereikt.
Steeds maar weer duiken verhalen op om met behulp van technische ingrepen het klimaatprobleem aan te pakken. Nu heeft onderzoek van drie Engelse universiteiten (Bristol, Oxford en Leeds) via simulaties laten zien dat klimaattechniek grote soms desastreuze gevolgen voor miljarden aardbewoners kan hebben, zo meldt de BBC. De resultaten van de drie studies zijn vandaag bekendgemaakt op een congres van de Royal Society in Londen.
Klimaattechniek, ook wel geotechniek genoemd, gaat om systemen die de warmtetoevloed van de zon zouden moeten indammen, om de aardopwarming tegen te gaan. Al die technieken zijn onbewezen. Het drastisch terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen is natuurlijk de oplossing, maar wij aardbewoners zijn nog steeds niet in staat knopen door te hakken, terwijl het probleem steeds groter wordt. Het idee achter de studies is erachter te komen hoe en of de diverse methodes enige kans van slagen hebben. Volgens Matt Watson van de universiteit van Bristol zijn alle thema’s rond klimaattechniek heel erg ingewikkeld. “Het idee staat ons niet aan maar ik ben er toch van overtuigd dat we het moeten onderzoeken. Persoonlijk vind ik deze materie afschrikwekkend, maar we moeten die toch vergelijken met niets doen, waardoor de temperatuur met 4 graden zal stijgen.”
De onderzoekers gebruikten computermodellen om de effecten van de verschillende ingrepen enigszins te kunnen inschatten. De nadruk lag op technieken die zijn bedoeld de zonnestraling te weerkaatsen via het wateroppervlak van de oceanen, woestijnen en wolken. Dan gaat het om ideeën om met vliegtuigen sulfaatdeeltjes in de atmosfeer te verspreiden of met schepen dikke rookpluimen van deeltjes te verspreiden. De onderzoekers konden simuleren wat ze wilden, maar geen van de rekenvoorbeelden liet de temperatuur zakken tot het niveau 1986-2005. Dat zou kunnen betekenen dat sommige (alle?) technieken jaren zullen moeten worden toegepast om effect te hebben. De doorgerekende technieken, en dat is nog verontrustender, hebben vrijwel altijd grote effecten op de neerslag.
Het blokkeren van zonlicht pakt volgens die simulaties goed uit voor de temperatuur, maar is daarentegen desastreus voor de neerslag en dus de mensheid. Heel het Indiase moessonsysteem zou overhoop worden gehaald. Piers Forster van de universiteit van Leeds: “We vonden dat tussen de 1,2 en 4,1 miljard mensen last zouden kunnen hebben van de veranderde regenpatronen. In extremis zou de hele Sahel in Afrika kunnen verdrogen. Dat gebeurt in alle scenario’s.” Toch vinden de onderzoekers dat de effecten van die technieken bestudeerd moeten worden, ondanks alle negatieve ‘bijwerkingen’. Dat klinkt natuurlijk tamelijk wanhopig. Zoals gezegd is er van die technieken weinig bekend. “We weten niet genoeg. We hebben een paar eilandjes van kennis in een zee van onwetendheid”, zegt Steve Rayner van de universiteit van Oxford. “Misschien zijn sommige technieken onderdeel van een groter pakket dat nodig zal zijn om het klimaat te beheersen.” Je moet er toch niet aan denken dat we de aarde als laboratorium gaan gebruiken?
Er zijn wel al proeven gedaan. Een van de grootste is Lohafex, een samenwerking tussen India en Duitsland in 2009, waarbij zes ton ijzersulfaat in het zuiddeel van de Atlantische Oceaan werd gestort om de groei van plankton te bevorderen. Plankton verbruikt kooldioxide, vandaar. De resultaten van de proef waren niet erg bemoedigend. Groot-Brittannië heeft een voorstel om met een ballon experimenten te doen in het kader van het SPICE-programma van de universiteit van Bristol. Dat ontmoette veel protest en werd vervolgens ingetrokken. Het zou de voorloper zijn van een techniek om sulfaatdeeltjes in de atmosfeer te brengen in een amechtige poging de zonnestralen te keren voor ze het aardoppervlak hebben bereikt.
Bron: BBC