De kunstalvleesklier is ‘onbereikbaar’ voor het afweersysteem (afb: Defymed)

Het webblad Futura-Sciences meldt dat het Franse bedrijf  Defymed grote vorderingen heeft gemaakt met de ontwikkeling van een kunstalvleesklier, waaraan sedert 1996 wordt gewerkt. Het volgend jaar zouden daarmee de eerste klinische proeven worden gedaan.
De start van het project is een Europees programma voor het ontwikkelen van een kunstalvleesklier CeeD. Bijna 20 jaar later is het kunstorgaan, dat het belangrijke hormoon insuline voor de suikerstofwisseling aanmaakt, bijna klaar. Proeven bij varkens en apen zouden goede resultaten hebben opgeleverd en volgend jaar zouden de klinische proeven (met mensen dus) een aanvang nemen.
De kunstalvleesklier is bedoeld voor suikerpatiënten (type 1 suiker) die geen insuline kunnen aanmaken. Die moeten zich regelmatig zelf insuline toedienen. De kunstalvleesklier, Mailpan genoemd, is eenvoudig in opzet, maar dat heeft niet verhinderd dat er vele jaren aan gewerkt is. Het kunstorgaan bestaat uit een halfdoorlaatbare zak die in de buik van de suikerpatiënt wordt geplaatst. Binnenin zit een membraan waarop beta-cellen insuline produceren. Het systeem laat zuurstof, insuline, glucose en voedinsstoffen door, maar is onbereikbaar voor het immuunsysteem, waardoor dat het kunstorgaan niet kan uitschakelen. Patiënten met een kunstalvleesklier hoeven zichzelf dan niet meer te prikken.
In Engeland schijnt overigens ook een groep onderzoekers bezig te zijn met een kunstalvleesklier. Die werkt anders dan de Franse en is ook geschikt voor suikerpatiënten met type 2 diabetes, een veel grotere groep dan type 1-patiënten. De ontwikkeling daarvan schijnt iets achter te liggen bij de Franse. Het Britse product zal pas in 2016 zijn klinische meesterproef mogen doen. In Nederland is ook aan een kunstalvleesklier gewerkt, maar die wordt niet in het lichaam geïmplanteerd.

Bron: Futura-Sciences