We knijpen de biologische veerkracht van de aarde steeds verder uit (afb: GFN)
De wereld heeft vorig jaar enig soelaas gekregen door de coronacrisis, maar dit jaar is de aarde al op 29 juli uitgeput, waarmee we weer de verkeerde kant zijn opgegaan. Dat betekent dat de mens, vooral die in de rijke landen, het herstelvermogen van de aarde weer verder heeft uitgeput. Voor de manier waarop wij leven zouden we 1,7 aardes nodig hebben om dat op een duurzame manier te doen. De mensheid leeft al tientallen jaren op krediet en eens zal die bom barsten.
De mensheid leert slecht. Met de sterke drang om terug te keren naar wat wij normaal noemen is de wat heet werelduitputtingsdag weer naar voren geschoven en zitten we weer op het zeer ongezonde niveau van 2019. Op die dag heeft de mensheid alle natuurlijke bronnen die de aarde ons in een jaar kan leverden al opgesoupeeerd. Naast dat de mensheid het klimaat en de ecologie op de wereld ontwricht knijpt zij de aarde ook steeds meer uit wat betreft natuurlijke bronnen. Dan hebben we het over voedsel maar ook materialen die de natuur ons levert zoals hout en rubber, maar ook over de verwerking van ons afval.
“Op vijf maanden van het eind van het jaar hebben het budget van de aarde wat betreft biologische bronnen al opgebruikt”, meldt Susan Aitkin, politica uit Glasgow dat eind dit jaar het klimaatcongres ontvangt.
De mensheid lijkt nog steeds niet door te hebben dat er grenzen aan de groei zitten en de aarde wat de biologische bronnen betreft zijn limieten heeft. We zouden 1,7 aardes nodig hebben om ons behoeftes aan die bronnen op een duurzame manier te bevredigen.
De ecologische voetafdruk van de mensheid wordt steeds groter, niet in de laatste plaats door de nog steeds groeiende wereldbevolking. De druk op biologische bronnen op land en in zeegebieden wordt steeds groter, niet alleen in het verkrijgen van voedsel en materialen, maar ook voor het verwerken van ons afval. Dan hebben we het ook over het produceren van broeikasgassen.
Op krediet
In 1970 lag de werelduitputtingsdag nog in de buurt van het eind van het jaar: 29 december. In 1990 was die dag al opgeschoven naar 11 oktober, in 2000 naar 23 september en naar 7 augustus in 2010. In 2019 was die dag al teruggeschoven naar 27 juli. Het vorig jaar schoof de dag weer drie weken op naar het eind van het jaar, maar die coronabonus hebben we inmiddels al weer opgebruikt. De koolstofvoetafdruk is dit jaar met 6,6% toegenomen mede als gevolg van de ontbossing met 0,5%, vooral in het Amazonegebied.
De mensheid leeft wat betreft biologische veerkracht van de aarde al op krediet. Hoe lang kan dat doorgaan voordat de bom barst?
Bron: Le Monde