John Mainstone bij ‘zijn’ perkdruppelproef (foto: universiteit van Queensland)

Gelukkig heb je nog steeds maffe geleerden. John Mainstone, vroeger hoofd van de vakgroep natuurkunde aan de universiteit van Queenland (Australië), was hoeder van de in 1927 door Thomas Parnell opgezette pekdruppelproef.  Pek ziet er uit als een vaste stof, maar is in feite een vloeistof was Parnells redenering en hij zou dat laten zien door het uit te gieten. Hij vulde een glastrechter met pek en nu was het wachten op de druppels. Overigens duurde het drie jaar voor het pek zich naar de glastrechter had gevormd. Mainstone nam de proef ruim 50 jaar geleden onder zijn hoede. Hij is onlangs op de leeftijd van 78 jaar gestorven, zonder dat hij ook echt ooit een druppel heeft zien vallen.
In die 83 jaar sedert dat de trechter zich ‘gevuld’ had, hebben zich 8 druppels gevormd, maar het moment suprême werd steeds net gemist. In 1988 zou het dan weer zo ver zijn. Mainstone wilde nog gauw een kop koffie gaan halen, maar het wonder was gebeurd toen hij weer met de koffie bij de glastrechter stond. November 2000 was het weer raak: een druppel pek in wording. Pech o verdomde pech: de webcamera viel uit toen het gebeurde.
De dood van Mainstone maakt geen eind aan het experiment. Om alle pech voor te zijn, zijn er drie webcamera’s geïnstalleerd. Volgens Mainstone zou die druppel voor het eind van dit jaar gaan vallen.
Toch heeft Mainstone niet helemaal voor niks geleefd. Aan het Trinity College in Dublin loopt sedert 1944 ook een pekproef. De Ieren zijn wel in staat geweest het vallen van een pekdruppel te filmen. Mainstone kon er geen genoeg van krijgen.

Bron: Der Spiegel