Het AuroLase-systeem (afb: Nanospectra Biosciences)

Kanker kan tegenwoordig vaker genezen worden dan vroeger, maar vrijwel elke behandeling heeft vervelende bijwerkingen, soms zelfs ernstige. Al tientallen jaren zijn kankerwetenschappers op zoek naar een methode die kankercellen doodt, maar de gezonde cellen laat leven. Het lijkt er nu op dat onderzoekers die gevonden hebben voor het behandelen van prostaatkanker. Het dodelijke middel is een fotothermisch proces dat zich alleen richt op door nanodeeltjes ‘gemerkte’ kankercellen. Dertien van de eerste vijftien patiënten zijn een jaar na behandeling nog kankervrij. Onderzoekers spreken van een mijlpaal, maar dat lijkt mij nog veel te vroeg…
Uiteindelijk ging het om zestien mannen in de leeftijd van 58 tot 79 die een gelokaliseerde prostaatkanker hadden met laag tot gemiddeld risico. De methode die werd gebruikt heet AuroLase, waarbij goud/siliciumdeeltjes worden gebruikt om kankercellen te merken en te doden via verhitting.
Daartoe krijgen de patiënten nanodeeltjes ingespoten. Op dag twee werden ze gericht bestraald met infrarood licht. Daarna gingen ze naar huis en kwamen en kwamen elke drie maanden terug voor controle (tot een jaar, dus). Die goudsiliciumdeeltjes hopen zich op in de tumor (de rest verlaat het lichaam). “Dat geeft ons de kans die kankercellen gericht te behandelen terwijl de rest van de prostaat ongemoeid blijft”, zegt Ardeshir Rastinehead van de Icahnschool voor geneeskunde in Mount Sinai. “Daardoor verminder je de bijwerkingen zoals erectieproblemen of het lekken van urine.”
De proef is nog steeds aan de gang. Het is de bedoeling dat er 44 patiënten worden behandeld.

Nanodeeltjes

De methode is ontwikkeld door Naomi Halas van de Rice-universiteit en bioingenieur (inmiddels hoogleraar) Jennifer West van de Duke-universiteit toen ze in 2000 samenwerkten bij Rice. De nanodeeltjes bestaan uit minuscule kiezelbolletjes (hol) met een dun laagje goud. De dikte van het goudlaagje maakt het deeltje specifiek gevoelig voor een bepaalde ir-frekwentie. De methode is inmiddels verder ontwikkeld door het bedrijf Nanospectra Biosciences.

Halas had zelf ervaring met een vader die prostaatkanker had. Twee jaar na behandeling kon hij nauwelijks nog plassen. Het was ziekenhuis in ziekenhuis uit. Hij inspireerde haar iets tegen die ‘hel’ te ontwikkelen. Sinds de eerste ontwikkeling is er volgens haar fundamenteel weinig aan het systeem veranderd. Het bleek echter moeilijk om toestemming voor klinische proeven te krijgen. Te nieuw, denkt ze.
Uiteindelijk veranderde iets toen er onderzoekers in 2011 resultaten publiceerden van een onderzoek met een techniek die magneetresonantiebeelden (mri) combineerden met ultrageluid om prostaatkanker mm voor mm te behandelen. Een van de mensen die aan deze technieken had meegewerkt was Rastinehead die in 2015 in Mount Sinai kwam werken.

Halas, haar vader is inmiddels overleden, heeft grote verwachtingen. “Deze studie gaat over zestien mannen, maar wat als je er 16 000 behandeld of 16 miljoen? Een op de negen mannen krijgt prostaatkanker.” Hoe zit het met de andere kankersoorten? Die kunnen ook wel wat meer precisie gebruiken (stelt deze leek dan).

Bron: Science Daily