Uitsterven versneld door fragmentering regenwoud

Ontbossing Tasmanië

Ontbossing op Tasmanië (foto: Wikicommons)

Over de hele wereld worden bossen in steeds kleinere stukjes gehakt. Dieren die in deze oerwoud-restanten leven zijn veel kwets-baarder dan eerder gedacht. Onderzoek van William Laurance van de Australische James Cook-universiteit in Thailand doet vermoeden dat zoogdieren in die ‘postzegels’ binnen 25 jaar zijn verdwenen. Dat is alarmerend, stelt het blad New Scientist omdat versnippering de norm is over de hele wereld. Laurance vindt dat er grotere reservaten moeten worden gecreëerd om uitsterving van dieren te voorkomen.
De Australiër begon zijn onderzoek toen Thailand in 1986 een groot deel van zijn oerwouden onder water zette voor een stuwmeer. In dat meer ontstonden zo’n honderd eilandjes begroeid met tropisch regenwoud. Op een aantal van die eilandjes (van 0,3 tot ruim 56 hectare) keek hij hoe snel kleine zoogdieren het loodje legden. Vijf jaar na de overstroming van het oerwoud, waren op de eilandjes van minder dan 10 heactare bijna alle kleine zoogdieren verdwenen. Gemiddeld bleven er twee soorten over, op de grotere eilanden 7 tot 12. Toen de onderzoekers 20 jaar later terugkwamen bleek dat ook de grotere eilandjes hetzelfde lot hadden ondergaan als de kleinere. Het enige dier dat het wel bleef ‘doen’ was de Maleisische veldrat, die nooit ver de oerwouden intrekt, maar kennelijk de eilandjes hadden gekoloniseerd. Die rattensoort is een indringer, van de inheemse veldrat konden de onderzoekers geen enkel exemplaar vinden.
Het verontrustendst vindt Laurance de invasie van de ratten. “Als dat gebeurt bij fragmentatie dan kan die nog ernstiger effecten hebben dan we al dachten.”
“Kleine lapjes natuur zijn de toekomst”, zegt de Australische onderzoeker. “Dat betekent de snelheid waarmee soorten verdwijnen ook elders zal gebeuren als de fragmenten maar klein genoeg zijn. In sommige delen in de wereld is die fragmentatie al een feit. Ongeveer 90% van de Zuid-Amerikaanse Atlantische bossen is vernield en wat er van over is zijn stukjes van 60, 70 hectaren. Iets soortgelijks is gaande op de Filipijnen en Madagascar.”

Bron: New Scientist

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.