Zo moet InSight er hebben uitgezien toen ie nog niet vies geworden was (afb: WikiMedia Commons)

Het Marskarretje InSight heeft zo’n vier jaar op de Rode Planeet rondgereden tot eind 2022 en onder meer ook seismische metingen verricht (totdat de zonnepanelen zo vies geworden waren dat ze niet meer functioneerden). Uit eerdere berekeningen in 2021 zou de vloeibare ijzeren kern een straal hebben van zo’n 1830 km op een straal van bijna 3400 km voor de planeet, maar dan zouden daar ook lichtere elementen in moeten zitten als zwavel en waterstof. Gelukkig blijkt die ijzeren kern maar een straal van 1650 km te hebben, zo blijkt uit nieuw onderzoek*). Dat klopt beter met de ideeën hoe Mars is ontstaan. Die kleinere kern blijkt wel omringd door een band van vloeibare gesteenten met een dikte van 150 km.
Die stenen band zou ervoor zorgen dat de warmte in de ijzeren kern goed geïsoleerd is. De grens van deze vloeibare steenlaag zou door onderzoekers eerder onterecht als kerngrens zijn aangemerkt. Overigens is niet iedereen het eens over de volledige omhulling door de steenlaag aangezien de seismische metingen maar op een plek zijn gemaakt. Om er zeker van te zijn dat dat zo is zou je op verschillende plaatsen moeten meten. Voorlopig zit er geen opvolger van InSight in de planning.

De metingen werden gedaan als Mars wordt getroffen door meteorieten. Dat gebeurt op Mars nogal vaak mede doordat die planeet meer een zeer ijle atmosfeer heeft, anders dan de aarde. Dan ontstaat er een schokgolf die zich door Mars voortplant in afhankelijkheid van het materiaal dat de golf ontmoet. Grappig is dat in het bericht over deze artikelen de Franse krant Le Monde spreekt over de seismische apparatuur, SEIS, als Frans, terwijl de Duitse der Spiegel het heeft over een Duits instrument.
Bronnen: Le Monde, der Spiegel

*) Geophysical evidence for an enriched molten silicate layer above Mars’s core en Evidence for a liquid silicate layer atop the Martian core