We wringen de aarde steeds meer uit (afb: Global Footprint Network)
Op 28 juli overschreden de aardbewoners het jaarlijkse natuurlijke herstelvermogen van de aarde. We leven dan de rest van het jaar op krediet. Die uitputtingsdag komt grofweg elk jaar eerder. Dat brengt de dag steeds dichterbij dat de aarde het niet meer kan dragen, met als gevolg voedseltekorten en tekorten aan andere producten die afhankelijk zijn van het herstelvermogen van de aarde. In de overconsumerende delen van de wereld ligt die uitputtingsdag nog aanzienlijk vroeger.
52 jaar geleden, in 1972, lag de uitputtingsdag nog aardig in de buurt van het eind van het jaar: 29 december. Die datum wordt uitgerekend door Global Footprint Network (GFN). Om onze huidige leefwijze te handhaven, en dan hebben we het alleen maar over de rijke landen, zouden we dit jaar 1,75 aarde nodig hebben. De ongelijkheid in consumptie in de wereld maakt die constatering nog eens extra wrang.
Er is kritiek op de berekeningswijze van de datum van de uitputtingsdag, maar dat doet eigenlijk weinig af aan het feit dat de mensen in de rijke landen de aarde steeds meer uitmergelen (tenzij die methode er helemaal naast zit). Onze leefwijze en ons verbruik (het gaat dan vooral over het rijke westen, sommige landen in het Midden-Oosten (met als uitschieter Qatar, dat land heeft acht aardes nodig om zijn huidige leefwijze te handhaven) en Japan), waar het verbruik van natuurlijke grondstoffen, maar ook van energie en grondstoffen, buitenproportioneel is.
Een van de belangrijkste veroorzakers van dat tekort is de manier waarop we landbouw bedrijven, stelt GFN. Het Wereldnatuurfonds onderschrijft die constatering. Onze landbouwwijze is verantwoordelijk voor grote broeikasgasemissies en legt beslag op een groot deel van het aardoppervlak.
Meer dan 55%
Meer dan de helft (55%) van de (berekende) biocapaciteit van de aarde wordt verbruikt voor de productie van voedsel voor de mens, stellen de organisaties. Dat zal drastisch moeten veranderen, stellen ze. Daarbij zou het aanzienlijk terugdringen van de consumptie van dierlijke eiwitten al veel helpen. Bovendien zou de landbouw binnen de grenzen van de ecologie moeten opereren. Het omzetten van natuur in landbouwgebieden zou moeten worden gestopt, stellen GNF en WNF.
Bron: Futura-Sciences