Computers en ander digitaal spul zijn alom. Die dingen hebben ons in hun greep. Kijk om je heen en je ziet overal mensen, heel vaak meisjes en jonge vrouwen, die gebiologeerd naar een schermpje staren. Het gaat echter verder. Het is al lang bekend dat mensen tegen dieren, maar ook dingen praten. Een auto die een moeilijke pas heeft genomen, krijgt een klopje op het dashboard samen met  “Goed gedaan, jongen”. Dat zijn dan vaak weer jonge mannen. Computers worden veelvuldig toegesproken en uitgescholden. Ik zag een aantal jaren geleden een prachtig filmpje (zie filmpje) van een man die eerst op het beeldscherm klopt, vervolgens woest op het toetsenbord gaat rammen en uiteindelijk de computer in een hoek smijt. Klootzak! Hufter!

Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook tegen mijn computer praat. Niet als ik met een tekstverwerker of zoiets bezig ben, maar als ik een (kaart)spel speel. Dom portret! Arnoohoo, het is een machine, zeg ik dan tegen mezelf, maar dat helpt niet. Ik blijk niet de enige gek. In 2005 wees een onderzoek in Europa en de VS dat 40% van de gebruikers tegen hun machines praten: beledigingen, commando’s, maar ook bedankjes.

Nu zou onderzoek in Frankrijk aannemelijk hebben gemaakt dat bijna tweederde van de computergebruikers het op zijn zenuwen krijgt als hun computer steken laat vallen. De helft van de Fransen wordt zelfs kwaad op het ding. Ruim eenvijfde scheldt het uit, dik 10% leeft zich uit op de muis of een ander voorwerp dat agressie heeft opgewekt, 7% gaat slaan en 0,3% gaat er zelfs mee smijten. Dat laatste cijfer lijkt niet erg betrouwbaar. Dat komt er al in als een van de ondervraagden zegt dat ie dat wel eens doet (moet vast een hij zijn). De Franse blogger Sébastien Bahler vindt dat we het niet langer moeten pikken. Hij predikt de revolutie: Weiger te wachten en begin daar meteen mee. Een vraagje Bohler: hoe? 

Bron: Le Monde