We spugen wat af in ons leven. Als we  praten lanceren we talloze fijne druppeltjes die, afhankelijk van de kracht waarmee we spreken, vaak meters ver komen, constateerden onderzoekers van de Amerikaanse Princeton-universiteit. In coronatijden of tijden van welk virusbesmetting ook, kunnen we beter onze mond houden (of een mondkapje dragen, zeg ik daar schijnheilig achteraan).
“Mensen moeten weten dat ze dat effect hebben” zegt Howard Stone. “Niet alleen rond hun hoofd maar op meters afstand.” Vreemd genoeg is nog steeds niet helemaal duidelijk hoe mensen besmet raken door het coronavirus (SARS-CoV-2), maar als dat via minuscule speekseldeeltjes (met dat virus) kan, dan moeten we in contact met anderen voorzichtig zijn met praten, maar vooral zingen en lachen. Stone en medeonderzoekers wilden uitzoeken hoe ver speekseldeeltjes binnen kunnen komen als we gewoon praten.
“Er wordt veel gepraat over kuchen en niezen en dat soort zaken als je je druk maakt over de griep”, zegt Stone, “maar dat zijn zichtbare symptomen. Bij deze ziekte zien we veel besmettingen door mensen die nog niet de symptomen hebben”, zegt Stone, maar dat geldt natuurlijk ook voor besmettelijke ziektes als griep of verkoudheid.

Meters

De onderzoekers constateerden dat onder normale omstandigheden de speekseldeeltjes minstens zo ver zo niet verder komen dan de aanbevolen afstandsnormen van de wereldgezondheidsorganisatie ( 1 m) of zelfs de Amerikaanse (2 m). De onderzoekers bekeken de deeltjesstroom die de mond verliet in ruimtes zonder goede ventilering.

De onderzoekers benadrukken dat ze geen gezondheidsdeskundigen zijn en ook geen aanbevelingen willen doen. Toch vinden ze dat gezondheidsexperts kennis zouden moeten nemen van de uitkomsten van hun onderzoek. Stone: “Ventilering is zeker belangrijk, vooral bij een langer gesprek.” Volgens hen blokkeren mondkapjes die deeltjes niet volledig. Ze dempen die stroom deeltjes wel en voorkomen dat die verder komen dan zo’n 30 cm.
De onderzoekers filmden de speekseldeeltjes met een hogesnelheidscamera. Proefpersonen moesten korte zinnetjes zeggen waarin gezorgd werd dat daarin de verschillende klanken voorkwamen. Het bleek dat die kleine speekseldeeltjes al gauw een behoorlijk ver van de spreker terechtkwamen.

Hoe ver was mede afhankelijk van de de gespreksduur. Hoe langer dat gesprek hoe verder de deeltjes kwamen. Stone: “Als je 30 seconden hard praat dan komen die aerosolen meer dan zes voet (zo’n 2 m; as) in de richting van je gespreksgenoot.” Het aantal deeltjes per volume-eenheid was dan overigens wel aanzienlijk gedaald. Dit onderzoek heeft wel zijn beperkingen. Zo werden de hoofd- of lichaamsbewegingen van de spreker niet meegenomen, of de turbulentie door ventilering of andere sprekers. Houd dus voorlopig maar je mond zo lang de epidemie woekert.

Bron: EurekAlert