MicroRNA’s vervullen allerlei taken in een cel zoals bij de eiwitvorming
Elke cel heeft een ‘noodknop’ die onder bepaalde omstandigheden wordt gebruikt om de cel te laten sterven. Dat is om te voorkomen dat het misgaat met het organisme. Bij kankercellen zou die ‘noodknop’ ook in werking moeten treden, maar dat gebeurt kennelijk niet altijd. Stoffen die worden gebruikt MicroRNA’s spelen een belangrijke rol in de zelfdoding van kankercellen. Onderzoekers ontwikkelden toxischer varianten van de natuurlijke.voor chemotherapie kunnen die ‘knop indrukken’, maar onderzoekers van de Amerikaanse Northwesternuniversiteit denken nu te weten hoe dat moet. Zonder chemo, dus.
De ‘noodknop’ bestaat in feite uit RNA-moleculen. Kleine RNA-moleculen van die ‘knop’, microRNA’s, kunnen ook door chemo in stelling worden gebracht. Kankercellen zouden niet in staat zijn zich te weren tegen die giftige microRNA’s zodat deze manier om kankercellen te vernietigen bedrijfszeker zou zijn.
“Nu we de code kennen, kunnen we het proces in werking stellen zonder chemotherapie of zonder met het genoom te hoeven klooien”, zegt onderzoeker Marcus Peter. “We kunnen die kleine RNA’s direct inzetten om de ‘noodknop’ te activeren. We hebben wapens gevonden die chemo overbodig maken.”
Het doel van de Northwesternonderzoekers was om niet met een nieuw, synthetisch gif te komen om kankercellen te doden. “De natuur is leidend”, zegt Peter. “We wilden een mechanisme benutten dat de natuur zelf ontwikkeld heeft.”
Geen weerstand
In 2017 ontdekten Peter c.s. dat sommige RNA’s de mogelijkheid hadden kankercellen te doden, waartegen die cellen geen weerstand kunnen ontwikkelen. De RNA-moleculen vernietigen tegelijkertijd enkele voor het voorbestaan van de kankercellen wezenlijke genen. Peter: “Het lijkt er op alsof je jezelf tegelijkertijd doodt met een mes, met een pistool en door van een dak af te springen. Dat overleef je niet.”
Hoe het in elkaar stak wisten de onderzoekers niet, wel dat daarvoor RNA-moleculen bestaand uit maar zes bouwstenen (nucleotiden ook wel RNA-letters genoemd) voor nodig waren. Dus bekeken ze alle combinaties die er met zes nucleotiden mogelijk zijn: 4096 (ik heb het niet nagerekend). Ze ontdekten dat ons lichaam die ‘zespitters’ gebruikt om kankercellen te doden.
Vervolgens ontdekten de onderzoekers dat dat in kankercellen het Fas-ligandgen in stukken wordt gehakt die fungeren als microRNA’s (de T(hymine)nucleotide is in RNA een U(racil)) die erg giftig zijn voor kankercellen. Het bleek dat 3% van alle boodschapperRNA’s op die manier in stukken kunnen worden gehakt.
“Met de kennis uit die twee studies kunnen we nu kunstmatige microRNA’s ontwerpen die dodelijker zijn dan de natuurlijke microRNA’s”, zegt Peter. Hij is van plan de ontdekking om te zetten in een behandelingswijze, maar waarschuwt dat die er niet onmiddellijk zal zijn. Dat kan nog jaren duren. Het zal mij benieuwen…
Bron: EurekAlert
https://www.eurekalert.org/pub_releases/2018-10/nu-cmd102518.php