Omslag The dynamica human
Ik denk dat voor de meeste mensen die de term cyborg kennen, een combinatie van een levend wezen en elektronica, geen positieve betekenis heeft, maar er is steeds vaker sprake van elektronica in combinatie met menselijke functies. We hoeven alleen maar aan de hartgangmakers te denken, maar de combi van hersens en elektronica komt ook steeds dichterbij. Volgens evolutiedeskundigen Maciej Henneberg en Aurthur Saniotis is de elektronische mens, dat klinkt wat minder naar dan cyborg, de volgende stap in de evolutionaire ontwikkeling. Ze schreven er een boek over: The dynamic human.
Er loopt een discussie over de gevaren van kunstmatige intelligentie voor de mens: wat als ki de mens in intelligentie voorbijstreeft? Heeft leren nog nut? Worden we de slaven van machines? De tegenstelling zal wellicht niet zo zwart/wit worden: het wordt niet mens tegen machine, maar mens/machine tegen machine. Je zou je kunnen voorstellen dat hersen/machinecombinaties de mens (?) weer een stuk vooruit zouden kunnen helpen. Ik hoop het niet meer mee te maken, maar ik ben dan ook akelig gehecht aan het oude feilbare systeem.
De twee geleerden van de universiteit van Adelaide (Aus) denken vast vooruit. Ze zijn er van overtuigd dat de mens steeds meer in ‘symbiose’ zal leven met de techniek. Ze stellen wel dat we daarbij niet vergeten moeten dat een mens een biologisch wezen is bestaand uit hoogst ingewikkelde biologie. Henneberg: “Er is de neiging de huidige vorm van de mens als statisch te zien en dat dat zo zal blijven tot een ramp daar een eind aan maakt.”
Het tweetal zegt in het boek een alternatief aan te bieden: de mens als onderdeel van een voortdurend veranderend complex systeem. Daarnaast staat de evolutie niet stil. “We moeten dat begrijpen om te kunnen overleven en er ons voordeel mee doen”, zegt Henneberg.
Het boek gaat in op de verbeteringen (?) die we aan het huidige ontwerp mens kunnen aanbrengen met behulp van techniek, zoals hersenimplantaten die ons zouden kunnen koppelen aan computers en uiteraard allerlei medische hulpstukken al of niet voorzien van elektronica. “Hersen/machinekoppelingen dwingen mensen te herdefiniëren waar de mensheid staat. Die vervagen ook de grens tussen mens en machine”, zegt Saniotis. “In feite is dat al lang geleden gebeurd. Velen van ons gebruiken technische hulpmiddelen als brillen, gehoorapparaten, hartgangmakers, hartkleppen en kunstledematen. Sedert 2002 hebben zo’n 59 000 mensen een of andere vorm van hersenprotheses gekregen, bijvoorbeeld, om te horen of te zien en die technologie zal zich razendsnel ontwikkelen.” Volgens Saniotis worden we steeds afhankelijker van dergelijke techniek. “Natuurlijk is het lichaam geen machine. De hersens zijn geen computers, maar een product van organische wisselwerkingen. De ingewikkeldheid daarvan moet niet onderschat worden.”
Bron: Science Daily