China’s stroomopwekking leunt nog sterk op steenkool. Hier een kolencentrale in Hengshui in de provincie Hebei province. (foto: AFP)
China, die zich door zijn uitbundige economische ontwikkeling heeft ontwikkeld tot ‘vieste man’ van de wereld, lijkt serieus werk te willen maken van het terugdringen van vervuiling. Het land steekt meer geld in alternatieve energie dan welk ander land en het heeft zich tot doel gesteld de uitstoot van CO2 te halveren. Ten opzichte van welk peiljaar is (mij) niet duidelijk. Het klimaatbeleid in China is wezenlijk voor het behalen van wereldwijde klimaatdoelstellingen.
China is majeure factor in de aardopwarming. Het land is de VS als grootste producent van broeikasgassen voorbijgestreefd en is goed van een kwart van de wereldwijde kooldioxide-uitstoot. Overigens betekent dat dat de VS per inwoner gerekend nog altijd ‘fier’ aan kop gaat in dat klassement: elke Amerikaan is verantwoordelijk voor een uitstoot die vier keer groter is dan die van de gemiddelde Chinees.
China heeft nu de doelstellingen bekend gemaakt waarmee ze naar de klimaatconferentie van de VN in december in Parijs komt. De CO2-uitstoot zou nog tot 2030 mogen stijgen, waarna die zou moeten dalen. In 2030 zou de vrijgekomen kooldioxide per product duidelijk moeten worden verminderd tot zelfs eenderde van de huidige uitstoot per product. Het aandeel van niet-fossiele brandstoffen zal in 2030 met zo’n 20% moeten stijgen. De laatste jaren lijkt de kooldioxide-uitstoot in China al te verminderen. Over het waardoor dat komt bestaat onzekerheid. Sommigen klimaatbeschouwers twijfelen zelfs aan die cijfers.
De Chinese overheid is wel gedwongen handelend op te treden, want de milieuvervuiling in het land zorgt voor steeds grotere problemen. Jaarlijks worden zo’n 300 miljoen Chinezen ziek door fijnstof. Zo komt een kwart van de investeringen in alternatieve energie in de wereld voor rekening van China. Daarnaast wil het land tientallen nieuwe kerncentrales bouwen. De koolstofdioxide-uitstoot moet omlaag en de energieopwekking met behulp van zonnetechniek moet in 2020 met eenvijfde worden vergroot. De twee grootste kolencentrales zullen worden gesloten, als eerste in een reeks. De industrie moet zijn kooldioxide-uitstoot binnen 10 jaar met 40% verminderen. Volgend jaar begint er in China een handel in broeikasgasemmissies: wie CO2 produceert moet daarvoor betalen.
Dat klinkt allemaal indrukwekkend, maar toch blijft China stevig investeren in kolen, qua investering in de energiesector verreweg het meest. In 2014 werd tweemaal zo veel vermogen aan kolencentrales in gebruik genomen als aan wind-, zonne- , kernenergie en waterkracht tezamen. Tweederde van de kooldioxide-uitstoot in China is afkomstig van steenkool en de vele kolencentrales gaan vaak nog tientallen jaren mee. Om alleen al het doel te bereiken in 2020 eenvijfde van de energie zonder fossiele brandstoffen op te wekken, zal China grote inspanningen moeten leveren.
Ook over de omvang van de uitstoot van broeikasgassen bestaat grote onzekerheid. In het verleden zijn die nogal eens als te optimistisch voorgesteld. Als China er in zou slagen in 2030 het plafond te halen, waarna de vermindering zou moeten beginnen, dan werd daarmee 40% van de ‘ruimte’ verbruikt die de wereld mag uitstoten om de aardopwarming onder de 2°C te houden. India, een andere opkomende economische reus, leunt bij de groei sterk op kolenenergie. Nu is de CO2-uitstoot nog eenvierde van China. De armoede in India is nog groot en de overheid heeft zich ten doel gesteld die te bestrijden. Kolen zal daarbij een belangrijke rol spelen.
Bron: der Spiegel