Cryptomunten als de bitcoin lijken me een prima alternatief voor de huidige betaalmiddelen: weg met die graaiende banken. Het grote probleem is dat de daarbij horende beveiliging, de blokketentechnologie, enorm veel rekentijd vergt en dus duur is aan energie (dat probleem heeft kunstmatige intelligentie overigens ook). Onderzoekers rond Rachid Guerraoui van de polytechnische hogeschool in Lausanne (EPFL) zouden nu een alternatief bedacht hebben dat vrijwel geen energie vergt en die toch gegarandeerd veilig zou zijn.
Om uit te leggen hoe het nieuwe systeem werkt gebruikt de EPFL-onderzoeker een uitdrukking die in een rechtstaat van kracht is: alle deelnemers in dit nieuwe systeem zijn onschuldig tot hun schuld bewezen is. Dat is een groot verschil met het bitcoin-model dat in 2008 werd beschreven door Satoshi Nakamoto. Dat berust op het oplossen van een ingewikkeld probleem, consensus genoemd, om de veiligheid van transacties te waarborgen.
Daarin moeten alle deelnemers toestemming verlenen voor de geldigheid van alle transacties om misbruik tegen te gaan zoals eenzelfde munt twee keer uit te geven. Om dat te bereiken zijn ingewikkelde rekenpartijen nodig die door de andere deelnemers moeten worden geverifieerd. In het nieuwe systeem is het uitgangspunt losgelaten dat alle deelnemers de boel (proberen te) flessen.
Guerraoui: “Wij gaan uit van de minimalistische benadering. De deelnemers hoeven geen consensus te bereiken. Ze hoeven alleen misbruik te voorkomen als dat zich voordoet. We gaan er van uit dat iedereen eerlijk is en als deelnemers iemand in de fout zien gaan, dan negeer je die deelnemer en alleen die.”
Als je die consensus wegneemt dan heb je bijna geen energie meer nodig voor het uitvoeren van transacties in het EPFL-systeem (Byzantine Reliable Broadcast gedoopt), stelt hij. “Hooguit het equivalent van het versturen van meels”, zegt de onderzoekers. “Dan hebben we het over een paar gram CO₂ tegen 300 kg voor een bitcoin-transactie.”

Dat is allemaal leuk en aardig, maar hoe weet je dat de transacties veilig zijn als je niet weet waar de boeven zitten? Volgens Guerraoui hoeven daarvoor alleen de deelnemers maar met elkaar te praten. “Bijvoorbeeld als zo’n misbruiker wil betalen, dan staat het systeem niet toe dat dat gebeurt tot bewezen is dat die ook niet daarmee ook een ander heeft betaald. Je hebt alleen maar communicatie nodig tussen een beperkt aantal deelnemers.” Aan dat idee van het uitwisselen van informatie heeft het systeem zijn naam te danken (broadcasting/uitzenden).

Beperkter

Volgens de onderzoekers levert hun systeem niets in aan veiligheid in vergelijking met het bestaande bitcoin-systeem. Het heeft overigens wel een beperkter toepassingsgebied dan dat van de bitcointechnologie. Het is alleen geschikt voor cryptomunten of eigenlijk voor alle betaalmiddelen, maar niet voor het uitwisselen van ingewikkelde contracten. Het is dus op betaalmiddelen gericht. De onderzoekers willen hun vinding als openbroncode voor iedereen beschikbaar stellen. Je moet dan nog wel een jaartje wachten: tot eind 2020.

Bron: Alpha Galileo