In de jaren ’80 maakte de kritische temperatuur waar beneden supergeleiding heerst een ‘sprong’. Nu zou er dan grafiet zijn

Al tijden denken onderzoekers dat het doodgewone grafiet, dat ook in potloden wordt gebruikt, potentie heeft om supergeleiding te vertonen bij temperaturen ruim boven de kamertem-peratuur: 350 K (77°C). In theorie schijnt het te kunnen, maar nu zou die veronderstelling een wetenschappelijke bodem hebben gekregen (pdf-bestand). Ik moet het nog zien, want waarom zou die hoedanigheid niet allang zijn aangetoond? Grafiet is niet bepaald een exotisch materiaal. De onderzoekers stellen dat, opvallend genoeg, de hoge overgangstemperatuur de ontdekking heeft vertraagd.

Met die opmerking in het achterhoofd is dan natuurlijk wel vreemd dat onderzoekers al zo’n veertig jaar een vermoeden hebben dat grafiet supergeleidende eigenschappen zou hebben. Dat zou ook theoretisch goed mogelijk kunnen zijn. In 2012  meldden onderzoekers van de universiteit van Leipzig (D) dat er nieuwe aanwijzingen zouden zijn voor de supergeleidendheid van grafiet bij hoge temperaturen. Enkele van die onderzoekers hebben nu nieuwe resultaten op arXiv bekend gemaakt (niet in een officieel, beoordeeld tijdschrift).
De onderzoekers werkten met grafiet uit een Braziliaanse grafietmijn. Ze constateerden een forse daling van de weerstand bij 77°C. Dat effect verdwijnt weer als het grafiet in een magneetveld geplaatst wordt. Dat is niet abnormaal, maar kan fnuikend zijn voor praktisch gebruik van grafiet als supergeleider. Ik heb er weinig vertrouwen in dat grafiet ooit iets wordt buiten potloodvulling en smeermiddel.

Bron: Futura-Sciences