Jeuk is hoogst irritant en de neiging om te krabben is daarom ook haast onweerstaanbaar. De algemene mening is dat krabben het probleem alleen maar verergert, maar nu hebben onderzoekers uitgevonden dat krabben (bij muisjes) ook een positief effect heeft: het alarmeert het afweersysteem dat de micro-organisme ter plekken decimeert, zo bleek. Een idee dat de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen mogelijk maakt, roepen onderzoekers dan vaak.Krabben helpt meestal maar voor even. Herhaald krabben kan leiden tot huidaandoeningen als constitutioneel eczeem, rosacea, netelroos of chronische jeuk.
Dat krabben slecht kan zijn deed bij onderzoekers rond Andrew Liu van de universiteit van Pittsburgh de vraag rijzen waarom we dan (willen) blijven krabben. Hoe komt het dat die reflex gedurende de evolutie niet is verdwenen?
Ze veranderden muisjes genetisch zo dat de NP2-cellen, die normaal de jeuk ‘registreren’, niet meer werkten. Daarnaast werd bij sommige muisje een kap geïnstalleerd die het krabben onmogelijk maakte. Vervolgens werden de oren van de muisjes ‘gekieteld’ met allergie opwekkende stoffen en bekeken hoe de jeukplekken zich vervolgens ontwikkelden.
Terwijl de genetisch niet veranderde muisjes aan hun oren krabden, deden of konden de genetisch gemodificeerde dieren en de dieren met de kappen dat niet. Zoals verwacht waren de ontsteking, het oedeem en de zwelling van het oor veel minder ernstig bij die laatste groep, ontdekten de onderzoekers.
Uit verder onderzoek bleek dat krabben bepaalde zenuwcellen in de huid activeert die pijn waarnemen. Deze neuronen geven vervolgens een stof af (P), die op zijn beurt de mestcellen van het afweersysteem stimuleert. Die cellen trekken weer neutrofielen van het dat systeem aan via de boodschapperstof TNF, waardoor de ontstekingsreactie, zwelling en jeuk toenemen.
Meer jeuk
Dit nu ontrafelde mechanisme verklaart waarom chronische en sommige acute huidziekten verergeren door krabben. “Bij contactdermatitis worden mestcellen direct geactiveerd door allergenen, wat een milde ontsteking en jeuk veroorzaakt”, legt hoofdauteur Daniel Kaplan van de universiteit van Pittsburgh uit. “Krabben activeert de afgifte van mestcellen via een tweede route. De reden dat krabben meer ontstekingen in de huid veroorzaakt, is omdat mestcellen synergetisch worden geactiveerd via twee routes.”
Uit nader onderzoek bleek echter ook dat het krabben van het aangetaste huidgebied de aanwezigheid van schadelijke bacteriën van het geslacht Firmicutes, waaronder Staphylococcus aureus, vermindert. Volgens Liu en zijn collega’s lijkt krabben de microbiële onbalans tegen te gaan door de lokale samenstelling van het natuurlijke huidmicrobioom te verstoren.
Op basis van eerdere onderzoeken vermoeden ze dat ook mestcellen die door het krabben worden geactiveerd, hierbij betrokken zijn. Krabben ondersteunt het afweersysteem door schadelijke ziekteverwekkers en infecties te verminderen. Dit kan ernstige ontstekingen voorkomen bij jeuk door muggenbeten of contactallergieën en helpt ook bij chronische ziekten. “De schade die krabben aan de huid toebrengt, weegt waarschijnlijk echter zwaarder dan dit voordeel als de jeuk chronisch is”, zegt Kaplan.
Deze kennis zou kunnen worden gebruikt om nieuwe mestcelremmende medicijnen te ontwikkelen voor de behandeling van chronische huidziekten. De bevindingen van Liu en de zijnen definiëren niet alleen een tot nu toe onbekend neuro-immuun-jeuk-krabcircuit, ze kunnen ook de basis leggen voor ontdekkingen die mensen met chronische jeuk kunnen helpen, is dan het idee.
Bron: bdw