Uit een onderzoek dat is uitgevoerd door Elsevier en de Britse wetenschappelijke actiegroep Sense about science zou zijn gebleken dat veel wetenschappers nogal wantrouwend staan tegenover de resultaten van onderzoek en andere onderzoeksuitingen (?). Gevraagd naar de betrouwbaarheid van de gepresenteerde resultaten die ze de laatste week onder ogen hadden gehad zei maar liefst 37% dat ze daarvan slechts de helft of minder betrouwbaar achtten.
Van de ondervraagden zei een kwart dat overdreven of verkeerde conclusies of een gebrek aan detail de gepubliceerde resultaten minder betrouwbaar maakten in hun ogen. “Er is altijd wel iemand die je iets op je mouw wil spelden”, zei een Britse materiaaldeskundige tegen de onderzoekers. “In je eigen vakgebied heb je dat door, maar dat is minder goed te bepalen op gebieden waar je niet thuis in bent.”
Andere factoren die de betrouwbaarheid van een artikel omlaaghalen zijn een zwakke beoordelingsprocedure voor publicatie, methodologische missers, onreproduceerbare resultaten, de financiers van een onderzoek of publicatiedwang.
De onderzoekers ondervroegen in mei ruim drieduizend wetenschappers over de hele wereld. Gemiddeld besteden onderzoekers vier uur per week aan de jacht naar nieuwe onderzoeksresultaten. Daarnaast gebruiken ze nog eens vijf uur om hun ‘buit’ te lezen. We praten dan over vijf tot zes artikelen, waarvan de helft als nuttig wordt beschouwd.

Publiek

Gevraagd naar het vertrouwen van het grote publiek in wetenschappelijk bewijs zei bijna de helft (49%) dat de verkeerde gevolgtrekkingen uit onderzoek in de media, bij politici en het grote publiek een groot probleem is. 41% vond dat er steeds meer laagwaardig onderzoek werd gedaan. Eenderde achtte de opzettelijke verkeerde interpretaties van onderzoek door wetenschappers zelf of hun instellingen een groot probleem. 28% vond dat er te veel informatie was voor het publiek. Ik heb niet echt een idee wat ik me daarbij moet voorstellen…

Bron: New Scientist