Een biologisch minirekentuig bestaande uit 32 DNA-strengen heeft de vierkantswortels berekend van 900 (en alle getallen daar onder). In zo’n DNA-computer zijn de DNA-letters (C, G, A en T) de nullen en de enen van een digitale computer. Daarmee zijn ook logische schakelingen te maken om wiskundige bewerkingen te verrichten. Het feit dat DNA bestaat uit vier en niet twee bits zou de mogelijkheden van een DNA-rekentuig aanzienlijk verminderen, maar daar schijnen Chinese onderzoekers iets op gevonden te hebben.
Er wordt al heel wat gesleuteld aan biochemische logische circuits. Daarbij worden biochemische trucs gebruikt om ingewikkelde logische functies te kunnen uitvoeren. Onderzoekers hebben al tientallen van dat soort schakelingen gemaakt, maar het probleem is dat die niet in staat zijn ingewikkelde wiskundige berekeningen te maken. Het probleem zou ‘m in die vier bits van DNA zitten.
Chinese onderzoekers rond Chunlei Guo , mede verbonden aan de universiteit van Rochester (VS), hebben nu een 10-bitscircuit ontwikkeld dat in staat is om wortels te berekenen (kennelijk maar tot 900). Het spijt me dat ik niet kan uitleggen hoe het ding werkt, maar voor zover ik het begrijp worden er voor de berekeningen stukjes DNA verplaatst. De uitkomst wordt weergegeven in een kleur (de verschillende elementen hebben een ‘lampje’ meegekregen).

Klungelig

Hoe het ook functioneert het klinkt mij nogal klungelig in de oren. Volgens Guo staat de DNA-computer nog helemaal in de kinderschoenen, maar hij ziet toch grote mogelijkheden. Het DNA-rekentuig zou problemen kunnen oplossen die te moeilijk of zelfs onmogelijk zijn voor de gewone digitale kiezelmachine. Hij is er van overtuigd dat die op een goede dag voor complexe problemen de gewone machines zal vervangen. We zullen wel zien.

Bronnen: Futura-Sciences, New Scientist