Wetenschappers zouden al tijden bezig zijn robotjes te maken die zich in het water bewegen op de kwallenwijze, maar die kunnen niet tippen aan de echte kwallen. Bovendien is de energievoorziening van zo’n robotje in de grote oceaan natuurlijk een probleem. Kwallen kennen dat probleem niet en dus, bedachten Nicole Xu en John Dabiri van de Amerikaanse Stanforduniversiteit, zouden we die kunnen inzetten.
Ze wilden eerst weten of ze de actieradius van zo’n kwal zouden kunnen vergroten en dus bouwden ze bij oorkwallen (Aurelia aurita) een 2 cm groot apparaatje in dat elektrische pulsjes afgeeft om de voortbeweging van de kwal te stimuleren. Dat pulsgenerator werkt net zoals een hartgangmaker.
Xu: “We hebben nu aangetoond dat die dieren in staat zijn duidelijk sneller te bewegen dan normaal zonder dat hun stofwisseling daardoor overbelast wordt.” Kwallen hebben geen haast. Hun bewegingen zijn gericht op het verzamelen van voedsel. Volgens de onderzoekers is hun experiment geen diermishandeling. Ze zouden geen hersens hebben en ook geen pijnreceptoren. Op bepaalde situaties reageren de kwallen door een vergrote slijmproductie maar ook hier zou geen sprake van zijn. De pulsgenerator was ook weer eenvoudig te verwijderen.
Sensoren
Met die gangmaker kan alleen de snelheid van de kwal worden opgevoerd, maar daarmee kan niet de richting worden bepaald. De onderzoekers gaan kijken hoe ze dat voor elkaar zouden kunnen krijgen. Ze denken bij die bestuurbare kwallen vooral aan het waarnemen van allerlei zaken in de oceanen. Dabiri; “We willen ze bestuurbaar maken en uitrusten met sensoren om, bijvoorbeeld, zout- en zuurgehalte en de temperatuur te kunnen meten.” Met kwallen hoef je dan geen zorgen te maken over de energie voor de voortgang/beweging, zeggen de onderzoekers, maar hoe zit dat met die pulsgenerator en dat stuursysteem?
Bron: bdw