Vaak worden de bossen platgebrand om plaats te maken voor landbouwgrond (afb: Futura-Sciences)
Bomen hebben CO2 nodig om te groeien. Als dank produceren ze zuurstof voor ons aardlingen. Daarom wordt er zo’n grootte waarde toegekend aan het aanzienlijk bosareaal in het Amazonegebied, maar nu blijkt dat dat gebied de laatste tien jaar meer kooldioxide heeft uitgestoten dan opgenomen. Dat zou een gevolg zijn van de klimaatverandering en van menselijke activiteit. De toegenomen houtkap zou het oerwoud in het Amazonegebied steeds zwakker maken. Grote schuldige aan die (teruggekeerde) kapwoede is de Braziliaanse president en Trumpkloon Jair Bolsonaro.
Die situatie zou nog niet eerder zijn waargenomen. In goede doen neemt dat regenwoudgebied zo’n kwart tot eenderde van de kooldioxideuitstoot op die mens steeds weer de atmosfeer in slingert, anders zou de klimaatverandering nog sterker zijn dan die nu al is. Nu hebben onderzoekers ‘kortademigheid van het gigantische bosgebied waargenomen en lijkt het Amazonegebied even (?) niet de ‘koolstofput’ te zijn waarvoor het gehouden wordt. Dat gebied maakt meer dan de helft uit van alles wat er nog aan tropisch regenwoud resteert op de aarde.
De onderzoekers die met de resultaten naar buiten kwamen zijn niet optimistisch gestemd. Het Amazonegebied heeft van 2010 tot en met 2019 grote stukken bos verloren. In die periode zou de uitstoot van dat gebied ongeveer 18% hoger zijn geweest dan de kooldioxideopname.
“Het is voor het eerst dat de cijfers hebben uitgewezen dat Amazonië netto-koolstofuitstoter is geworden”, zegt Jeanne-Pierre Wigneron tegen het Franse persbureau AFP. “Andere landen compenseren daarvoor. Het Amazonegbied is nog niet ‘gekanteld’, maar dat zou wel kunnen gebeuren. Tot nu toe hebben de tropische regenwouden ons beschermd en de klimaatverandering vertraagd, maar onze eerste beschermer staat op het punt te ‘om te vallen’.”
Achteruitgang
Uit het onderzoek komt ook een belangrijke ‘medeoorzaak’ van de problemen in het oerwoudgebied aan het licht. De ontbossing en het platbranden van oerwoud heeft ook geleid tot aantasting van de kwaliteit in de buurt van de ontboste delen door kleine brandjes, segmentering en verdroging van bomen die zijn blijven staan. Die delen zijn minder makkelijk op te sporen dan de totaal ontboomde gebieden.
De onderzoekers gebruikten voor hun schattingen satellietwaarnemingen met microgolven om een idee te krijgen van de hele vegetatielaag (niet alleen van de bovenkant). De achteruitgang van de nog beboste delen, de ‘fragiele’ stukken, zou voor 73% het verlies aan koolstofopname verklaren. 27% is een gevolg van de (totale) ontbossing (die verantwoordelijk is voor de ‘bijkomende’ schade).
Bron: Futura-Sciences