Melk en melkproducten hebben een slechte naam gekregen. Dat heeft, denk ik (=as), veel te maken met de kwalijke gevolgen voor het klimaat die de de productie van melk(producten) met zich meebrengen. Ikzelf (=as) ben ook begonnen met het uitproberen van alternatieve ‘melken’ om mijn klimaatschuld te verkleinen, maar nu lees ik in Futura-Sciences dat het favoriete alternatieve product amandel’melk’ is (ook voor mij). Aan dat product kleven nogal wat nare zaakjes. Veel amandelen (57% van de wereldproductie) komen uit Californië en de amandelboeren daar zijn allesbehalve goede rentmeesters van de aarde, zo lees ik.
Californië produceert zo’n 2,4 miljoen ton amandelen per jaar op een oppervlak van in het totaal 5000 km2. De opbrengst is er per hectare vijf keer zo groot als in Frankrijk en tien keer als in Spanje. Die intensieve kweekmethoden vergen veel water evenals bestrijdingsmiddelen. Amandelen hebben ook nog veel water nodig: zes keer zo veel als granen.
Om een amandel te produceren heb je vier liter water nodig, tegen anderhalve liter voor een aardbei, bijvoorbeeld. Californië heeft steeds vaker last van langdurige droogtes, mede als gevolg van de aardopwarming en amandelen verbruiken eentiende van wat de staat Californië aan water verbruikt. Dat vraagt om problemen, evenals het ruimhartige gebruik van bestrijdingsmiddelen in deze monocultuur. Aangezien we het over bomen hebben is wisselbouw niet mogelijk.
Bijen
Om een goed opbrengst te hebben heb je bestuivers nodig zoals bijen, maar die hebben het moeilijk. Dus plaatsen imkers hun korven in de boomgaarden. Volgens Futura-Sciences zou het om de helft van alle korven in de VS gaan die door een paar weken in maart worden ‘gestald’. Het gaat daarbij om miljoenen bijenkorven en die moeten allemaal daar naar toe gebracht worden. Tel uit je winst.
Veel Amerikaanse imkers vangen meer door bestuivingsdiensten dan door de verkoop van honing. En de bestuifbijen zijn dan ook vaak nog het slachtoffer van parasitaire bedreigingen maar ook van de gebruikte bestrijdingsmiddelen (onder meer glyfosaat). Vele bijen leggen dan ook het loodje. Dat verlies zou de laatste jaren zijn gestegen van 5% tot nu tussen de 35% en 50%.
Die amandelen moeten dan ook nog eens naar elders vervoerd worden en dat vervoer is vaak per vliegtuig over vaak lange afstanden. Ook daar knapt het klimaat niet echt van op.
Zoals met veel dingen is niet altijd meteen duidelijk of een product beter of slechter is voor milieu, klimaat, gezondheid of wat dan ook. Het wordt tijd om eens van alle producten (in en buiten de landbouw) een levenscyclusanalyse te maken met de effecten op grondstofvoorraden, milieu, klimaat, energiebehoefte, waterverbruik enz. Voorlopig doe ik wat zuiniger aan met de amandel’melk’….
Bron: Futura-Sciences