Vleermuizen wordt nogal eens ‘verweten’ dat ze de aanstichters zijn van virusepidemieën, maar daar schijnen ze zelf meestal weinig last van te hebben (van die virussen). Onderzoekers in Frankrijk denken dat dat komt doordat ze een hen hebben, PKR, dat ze tegen die virussen beschermt, soms zelfs meer dan een PKR-gen. De meeste zoogdieren, vleermuizen zijn ook zoogdieren, hebben dat gen niet.Om tot deze conclusie te komen integreerden de wetenschappers de voorhanden gegevens uit de diverse vakdisciplines zoals genetica, virologie en celbiologie. Ze keken ook naar de evolutionaire geschiedenis van het PKR-gen in verschillende vleermuissoorten en analyseerden op moleculair niveau hoe de aanpassingen ontstonden na eerdere epidemieën waar vleermuizen slachtoffer van waren.
Veel meer vertelt het persbericht niet (maar dat gebruikte wel een volle alinea om de betrokken instituten op te noemen. Van wetenschapsvoorlichting hebben de voorlichters bij die instituten geen kaas gegeten.
Uit het artikel haal ik nog wat aardige feitjes. Verschillende vleermuissoorten schijnen geen last te hebben van voor primaten vaak dodelijke virussen zoals het Marburgvirus, Nipahvirus en coronavirussen. Het schijnt dat het pokkenvirus, het griepvirus en andere ziekteverwekkende virussen hebben bijgedragen aan de virale ‘onaantastbaarheid’ van de vleermuizen. Daar moet wel bij verteld worden dat die beestjes door miljoenen jaren aan evolutie voor hebben gehad, maar het is wel vreemd dat de vleermuizen een van de weinige soorten is die die vaardigheid heeft ontwikkeld. De moderne mens bestaat nog maar zo’n 400 000 jaar’ met recht een evolutionair jonkie.
Ik (=as) vindt dit evolutieverhaal weinig overtuigend. Het kan er bij mij (=as) niet in dat alleen die vleermuizen in de loop van de evolutie het slachtoffer zijn geworden van die virussen waar vleermuizen immuun voor zijn geworden. Hier zal ongetwijfeld het laatste woord niet over gesproken zijn.
Bron: Alpha Galileo