Er hapert vaak nogal wat aan milieuonderzoek en de conclusies die onderzoekers daaraan verbinden. Volgens een, nog niet beoordeeld, onderzoek van de universiteit Hasselt (B) is 59% van de gerapporteerde conclusies niet gebaseerd op deugdelijk statistisch bewijs. “Ons onderzoek impliceert dat in die studies dingen beweerd worden die (statistisch;as) onvoldoende zijn onderbouwd”, stelt milieueconoom en statisticus Stephan Bruns.
De milieuwetenschappen staan niet op zich met de grote hoeveelheid ‘slordig onderzoek’. Ook in andere gebieden zoals psychologie, neurowetenschappen en economie blijkt veel onderzoek niet zijn te reproduceren en/of iet te voldoen aan de statistische eisen. Het is dus niet geheel van waarheid ontbloot als gewone mensen het idee krijgen dat de wetenschap niet het laatste woord heeft. Veel heeft te maken met de rigoureuze publicatiedwang in de wetenschappelijke wereld die vaak louter bedoeld zijn om eigen bestaansrecht als wetenschapper, met de daarbij behorende fondsen, te onderstrepen/bewijzen.
Het is al vaker opgemerkt dat een groot deel van onderzoek dat niets oplevert (geen opmerkelijke conclusies) vaak niet wordt gepubliceerd, terwijl dat toch wetenschappelijk relevant is (kan zijn). Bovendien is er over het algemeen weinig animo om eerder gedaan onderzoek te herhalen/reproduceren. Daar zou te weinig wetenschappelijke eer uit te halen zijn. Bovendien hebben op dit terrein de bekende wetenschappelijke bladen een te overheersende rol. Bruns: “Wat wetenschappers nu moeten doen om iets gepubliceerd te krijgen is helaas niet de beste manier om de waarheid te achterhalen.”
Bron: De Morgen