De geluiden zijn specifiek voor het ondervonden probleem: dorst en snijden (bij tomaat en tabaksplant) (afb: Hadany et. al)

Waarom ook niet? Planten veranderen van kleur en vorm als ze het lastig hebben en sturen signaalstoffen uit. Waarom zouden ze dan niet ‘praten’? Het is niet echt praten. Ze gebruiken voor de mens onhoorbare hoge geluidsfrequenties (ultrageluid; 40 tot 80 kHz) en omgezet in voor de mens hoorbare frequenties lijkt het meer op zachtjes knetteren. Misschien kunnen tuinders en boeren er hun voordeel mee doen, want met behulp van kunstmatige intelligentie konden de onderzoekers de verschillende geluiden ook thuisbrengen: ik heb dorst of ‘au’ ze snijden in een stengel.
Planten die nergens last van hebben maakten duidelijk minder geluid. De onderzoeksters namen vooral de (ultra)geluiden van tomaten- en tabaksplanten op – maar ook van veel andere planten zoals maïs, wijnplanten en cactussen. Ze deden dat in een akoestische kamer en in een kas, terwijl ze de diverse fysiologische parameters maten.
Ze denken dat die geluiden ook voor andere organismen waarneembaar zouden kunnen zijn. Zo zouden motten en muizen ze kunnen horen tot wel een afstand van 5 m.

Cavitatie

Uiteraard hebben planten geen spraakorgaan. Onderzoekers denken dat het geluid komt door cavitatie, wanneer er minieme luchtbelletjes in de sapstromen terechtkomen. Zoiets gebeurt ook als je gewrichten van je handen laat kraken. “Dat is de waarschijnlijkste verklaring, tenminste voor de meeste geluiden”, zegt Lilach Hadany van de universiteit van Tel Aviv. Al eerder toonde een groep rond Hadany aan dat sommige bloemen reageren op geluiden van bestuivers zoals bijen door meer nectar te gaan produceren.

Bronnen: New York Times, bdw