Peter Zhou van Huawei op MWC in Barcelona (afb: Huawei)

Huawei komt hoogstwaarschijn-lijk volgend jaar met een elektro-magnetisch opslagmedium van in de orde van petabits, (peta=10¹⁵) die bovendien energiezuiniger zou zijn in het gebruik dan andere opslagmedia zoals de harde schijf. We praten dan over een opslagcapaciteit van duizenden dvd. Het lijkt er op dat het Chinese bedrijf zich daarbij baseert op Chinees onderzoek. Voor zover ik=as kan nagaan hebben we het hier over archiefopslag (eenmalig beschrijven) en niet over een concurrent van harde schijven, maar ik kan me vergissen.

Momenteel zijn SSD-geheugenschijven de heersende opslagmedia op computers. Voor opslag voor de lange duur is de mechanische harde schijf goedkoper. Toch schijnen ook nog steeds magneetbanden te worden gebruikt voor het opslaan van informatie in datacentra vanwege hun grote opslagcapaciteit, schrijfsnelheid en lage prijs.
Huawei kondigde vorige week aan een nieuw opslagmedium te introduceren dat het bedrijf OceanStor Arctic heeft gedoopt. Die zou 90% minder energie vergen dan hardeschijven en gebaseerd zijn op een geheel nieuwe technologie: de elektromagnetische schijf. Huawei ziet de em-schijf in de eerste plaats als archiveringsmiddel.

De nieuwe optische schijf, AIE-DDPR heet de gebruikte techniek volgens de Chinese onderzoekers, ontleent zijn opslagvermogen aan twee verbindingen 2-isopropylthioxanthon (ITX) en dipenta-erythritolpenta-acrylaat (DTPA). ITX reageert onder invloed van licht. DTPA is uiterst lichtgevoelig en reageert met ITX om een en bit te vormen, maar dan met een nog niet geëvenaarde dichtheid.
Om die informatie uit te lezen zijn hexafeylsitol (HPS) en de kleurstof AIE in het  opslagmateriaal opgenomen. AIE heeft een zeer hoge fluorescentie (vermogen om em-straling op te nemen) maar die wordt nog eens versterkt door een laser die uiterst  korte pulsjes (femtoseconden: 10^-15 s die gebruikt wordt voor het schrijven van de informatie.)

Meer lagen

Om die hoge informatiedichtheid te krijgen gebruikten de onderzoekers meer lagen. Elke laag zou 1 mikron dik zijn (eenduizendste mm). De onderzoekers maakten zo een ‘bouwwerk van 1000 lagen. De schijf (ik neem aan elke laag; as) werd van twee kanten beschreven. Voor zover ik(=as) het begrijp is deze optische schijf maar een keer beschrijfbaar (ik kan het Nature-artikel niet lezen.

Bronnen: Futura-Sciences, livescience.com