Heb je dat vaak, dat je denkt: wat een kutprogramma. Dat moet beter kunnen? Maar ja, zelf aan de slag gaan met je coderegeltjes is nog andere koek. Dan moet je de conventies van het programmeren kennen, je door de haken en accolades heen worstelen en niet een logische stap vergeten, want anders klopt er geen donder van. Lastig. Het zou al een stuk makkelijker zijn als je kon zien wat je aan het doen bent. In het grijze verleden (jaren ’60) had je het programma Logo dat dat deed. Nu zijn er programma’s als het kindvriendelijke Scratch of het kunstige Processing en onlangs heeft programmeur Chris Granger samen met zijn vriend Robert Attorri Light Table ter wereld gebracht, op dat ook stomkoppen kunnen programmeren.
“Progammeren is macht. Vanuit het niets kun je, bijvoorbeeld kanker genezen of miljardenbedrijven opbouwen”, zegt Granger. “Wij willen die macht aan iedereen geven.” Een programmeur is uren soms dagen bezig voor hij echt weet of iets werkt. “Je moet computer spelen in je hoofd.” Light Table zou dat allemaal anders maken. Het is een open bron programma, dat de programmeurs toont wat ze aan het doen zijn. De eerder genoemde programma’s doen dat ook, maar zijn beperkt in hun mogelijkheden. Light Table belooft ook de moeilijkste programma’s, met honderdduizenden of zelfs miljoenen regels code, aan te kunnen.
Het programma toont niet alleen waar je mee bezig bent, maar maar ook de relatie met andere delen van het programma en de manier waarop de gegevens stromen. Het bouwt documentatie in, biedt aan de boel anders te organiseren of te visualiseren. Granger wil dat de creativiteit van vele mensen niet langer stuit op de programmeerbarrière: maak je eigen toepassing als de huidige je niet bevalt. Onderwerp je niet langer aan de grillen van sadistische programmeurs die in dienst zijn van MicroSoft, Google en ook Mozilla. Grijp de macht!
Ik heb het programma binnengehaald. Had me er toch iets anders van voorgesteld….
Bron: Wired