Laten we het simpel houden. Hersens zijn al moeilijk zat. In je hersens zit wat in het Nederlands witte stof wordt genoemd (tegenover de grijze hersencellen). Die witte stof fungeert als neurale snelweg, de verbinding tussen de hersendelen. Onderzoekers van de universiteit van Zuid-Californië schijnen die neurale snelwegen in kaart te hebben gebracht. En kijk wat ze opvalt: niet alle hersendelen zijn even belangrijk. Tsss.
Wat de onderzoekers onder aanvoering van Andrei Irimia en John van Horn hebben gedaan zou het tekenen van de eerste ‘atlas’ van de neurale snelwegen in de hersenen genoemd kunnen worden. Ze ontdekten dat niet alle neurale wegen in de hersenen even belangrijk zijn. Ze gebruikten voor het maken van hun ‘atlas’ de mri-gegevens van 110 proefpersonen. Irimia simuleerde wat de effecten zouden zijn van de schade van sommige snelwegen. De belangrijkste gebieden in de witte en grijze stof komt niet altijd overeen. De grijze stof bevat de hersencellen, waar de informatie wordt verwerkt en opgeslagen. Uit eerder onderzoek zijn delen van hersenen geïdentificeerd waarvan beschadiging onevenredig grote gevolgen heeft. Het onderzoek liet zien dat de kwetsbaarste neurale snelwegen niet noodzakerlijkerwijs de verbinding vormen tussen die kwetsbaarste hersendelen. Dat zo verklaren dat sommige relatief geringe hersenbeschadigingen zulke grote gevolgen kunnen hebben. Verbindingen die het belangrijkst waren voor het netwerk, noemden de onderzoekers het ‘geraamte’; je zou kunnen zeggen: de A-wegen. Van Horn: “Er zijn neurale snelwegen die, als ze beschadigd worden, tot grote communicatieproblemen in de hersens leiden.” Beschadigde verbindingen kunnen worden overgenomen door andere delen witte stof of verdwijnen. De ‘atlas’ is weer een klein stukje van de gigantische puzzel die hersens heet.
Bron: Eurekalert
;