Een irrigatiekanaal dat water van de Eufraat naar landbouwgebieden moet leiden.

Droogte en burgeroorlog, hebben die twee iets met elkaar uit te staan? Ja, denken onderzoekers van de Radboud-universiteit in Nijmegen. De droogte-periode van 2006 tot 2010 in Syrië heeft bijgedragen aan het begin van de gruwelijke burgeroorlog, die nu al zo’n twee jaar woedt en waarvan het eind voorlopig niet in zicht is. Volgens onderzoekster Francesca de Châtel was het niet de droogte op zich, maar het onvermogen van het regime de gevolgen van die droogte voor de bevolking binnen de perken te houden.
Volgens De Châtel is de huidige situatie in Syrië een gevolg van 50 jaar wanbeleid op het gebied van water- en landgebruik. Overbegrazing leidde tot verwoestijning. Het schrappen van subsidies voor diesel en kunstmest, in een streven naar meer markteconomie, bracht meer armoede op het platteland en bracht een trek op gang van de arme boeren naar steden op zoek naar werk. Kortom er ging een hoop mis en samen met een toenemende onderdrukking leidde dat tot veel ontevredenheid op het Syrische platteland, zo is De Châtels verklaring. Ze is vooral kritisch over de geheimzinnigheid rond het onderwerp water in de Syrische regering. “Water was een taboe geworden dat met tegenzin werd besproken; niet alleen in het publieke domein, maar ook op regeringsniveau.”

Bron: Alpha Galileo