In persberichten van onderzoeksinstituten wordt vaak net gedaan of dierproeven dezelfde waarde hebben als proeven met mensen.
Als je bij muizen oude, opgebruikte cellen verwijdert, dan leven de beestjes langer en ook gezonder, bleek onderzoekers van, onder meer, de May-kliniek in Rochester (VS). Er schijnt al een bedrijf opgericht te zijn die deze behandeling ook bij mensen wil gaan toepassen. Het eeuwige leven lonkt, al moet gezegd worden dat mensen geen muizen zijn.
Als cellen minder functioneel worden dan horen ze eigenlijk te sterven, maar dat gebeurt niet altijd. In plaats daarvan maken ze stoffen aan die schadelijk kunnen zijn voor het omringende weefsel. Dat zou je veroudering kunnen noemen, maar dat zou ons mensen ook beschermen tegen kanker en helpen bij wondherstel. Naarmate we ouder worden verzamelen we meer van die ‘uitgewerkte’ cellen en dat zou wel eens de oorzaak kunnen zijn van de algehele verslechtering van ons functioneren. Een verhoogde aanwezigheid van verouderde cellen zou in verband gebracht kunnen worden met hartfalen, reuma, Alzheimer en kanker, om maar een paar ‘populaire’ ziektes te noemen.
Zorg dat je die cellen kwijtraakt lijkt het onderzoek van Darren Baker en Jan van Deursen te suggereren. De oude cellen bij de muizen waren gemerkt met een ‘zelfmoordgen’. Als dat geactiveerd werd door een bepaalde stof dan stierven de meeste, oude cellen (70%). De onderzoekers gebruikten die truc om muizen van 12 maanden (zo’n 40 mensenjaren) om verouderde cellen te verwijderen. Rond die leeftijd, is het idee, begin die uitgewerkte cellen voor problemen te zorgen.
De muizen kregen twee keer per week de ‘activator’ toegediend en bleven gemiddeld een kwart langer leven dan onbehandelde evenknieën. Dat zou, op mensen toegepast, de leeftijd verlengen van 80 naar 100 jaar. Bovendien bleken de behandelde muizen beter bestand tegen ouderdomsziektes. Na zes maanden te zijn behandeld (20 jaar in mensentermen, dunkt me) hadden ze een gezonder hart, herstelden beter van spanning, zagen hun nieren er beter uit (en nog zo wat mooie dingen) dan onbehandelde muizen. Ze zagen er zelfs jonger uit doordat ze niet hetzelfde vetverlies leden als de controlemuisjes.
Eerder in 2011 hadden Baker en medeonderzoekers soortgelijke resultaten geboekt bij muizen met een verouderingsziekte. Nu zou het effect voor het eerst zijn aangetoond bij normale muizen (voor zover labmuizen als ‘normaal’ kunnen worden aangemerkt).
De opdracht is nu uit te zoeken welke stof hetzelfde effect bij mensen kan teweegbrengen. Baker: “Als je me in 2011 dat had gevraagd had ik gezegd dat we nog een lange weg te gaan hebben, maar nu hebben we een bedrijf samengewerkt om middelen te vinden om verouderde cellen te doden en het is makkelijker dan we dachten.” Het zou mooi zijn een middel te vinden dat alle ouderdomsziektes in een keer op achterstand zou zetten. Baker werkt met het bedrijf Unity Biotechnology samen, dat zich afficheert als het eerste bedrijf dat medicijnen ontwikkelt die veroudering tegengaan. Dat bedrijf is opgericht door Judith Campisi, die zich op het Buck-instituut in Californië intensief heeft beziggehouden met veroudering. ” Het is mooi om te zien dat onze ontdekkingen bewegen in de richting van klinische proeven.” Over de gevolgen van levensverlenging voor de aarde moeten we het nog maar even niet hebben.
Bron: the Guardian