Waterbeertjes zijn opmerkelijke beestjes. Ze kunnen heel wat extreme omstandigheden doorstaan en overleven ook een vlucht door de ruimte. Aan die palmares moet nu dan worden toegevoegd dat ze weer ‘uit de doden’ kunnen opstaan of althans, ze overleefden een invriesperiode van 30 jaar.
In november 1983 verzamelden onderzoekers op Antarctica mosmonsters en vroren die in bij 20 graden onder nul. De monsters werden in mei 2014 ontdooid. Onderzoekers vonden twee beerdiertjes en een ei in het monster terug, die levensvatbaar bleken. Een van de overlevenden en het uit het ei gekropen beestje reproduceerden zich diverse malen (beerdiertjes kunnen zich ongeslachtelijk voortplanten). Het record voor nematoden (rondwormen) staat op 39 jaar: opgestaan uit gedroogde vorm. Dat was in 1946. Er is bij rondwormen nog een record: 25 jaar na te zijn ingevroren. Bij waterbeertjes stond het record voor eieren op negen jaar en voor de beestjes opgeslagen in uitgedroogde vorm in de vriezer op acht jaar. Waterbeertjes, ik zei het al, zijn overlevingskunstenaars. Ze kunnen hun stofwisseling stoppen en als schijndode jaren overleven. De onderzoekers waren benieuwd hoe die minuscule beestjes (tienden van een mm tot 1,5 mm) dat flikken, maar voorlopig tekenen ze alleen nog maar op hoe het de overlevenden verging.
Het herstelproces na ontdooiing was traag. Het duurde twee weken voor het beestje weer rondkroop en ging eten. Het ene exemplaar legde 19 eitjes, waarvan er 14 uitkwamen. De tijd dat de eitjes uitkwamen was wel twee keer zo lang als bij normale waterbeertjes (19 dagen ipv 9,5). Het andere exemplaar overleed na 20 dagen. Het ‘ei’ legden ook eitjes: 15 waarvan er 7 uit kwamen. Het waterbeertje dat na 30 jaar uit het ei kroop leeg nauwelijks schade te hebben opgelopen.
Bron: Science Daily