Amerika zou met droons en bemande vliegtuigen in Somalië 150 ’terroristen’ hebben gedood/vermoord. Zo noemt de Amerikaanse regering de gedode mensen, zonder daarbij ook maar een zweem van een bewijs te leveren. Op de klokkenluiderstek the Intercept veegt coryfee Glenn Greenwald zijn collega’s bij de reguliere Amerikaanse media de mantel uit, die vrijwel alle klakkeloos het verhaal van de regering overnemen.
De normaal gesproken toch vrij kritische New York Times, die wel vaker onder uit de zak krijgt van the Intercept, citeert overheidsvertegenwoordigers, die beweren dat de gedode “strijders zich hadden verzameld voor een diplomaceremonie aan de vooravond van een dreigende aanval van Amerikaanse troepen.” De deelnemers zouden een of andere terroristenopleiding hebben voltooid.
Wat Greenwald dwarszit is dat veel mensen op gezag van de Amerikaanse overheid aannemen dat de gedode mensen terroristen of op zijn minst militanten zijn. Het wrange is dat die droonmoorden plaatsvinden onder gezag van de meest schappelijke en sociale van alle Amerikaanse presidenten van de laatste, zeg, veertig jaar, Barrack Obama, die, godbetert, ook nog eens de Nobelprijs voor de vrede kreeg toen hij koud president was. Juist die ‘schappelijke en sociale’ Obama heeft de moordaanvallen op ’terroristen’ tot grote hoogte opgevoerd, waarbij Afrika en passant wordt meegenomen.
De droonmoorden, een gigantische blamage voor een land dat zich als rechtstaat beschouwd (wat het niet is), krijgen in Amerika (en daarbuiten) nauwelijks aandacht. In Amerika is men het gewoon gaan vinden dat een president iedereen die hij wil laten doden ook daadwerkelijk laat vermoorden, zonder enige vorm van rechtspraak of zonder zich te hoeven verantwoorden. Amerika is ook niet in oorlog met Somalië.
Sinds 2001 baseert Amerika zijn ‘recht tot doden’ op het goedkeuringsbesluit van gebruik van militair geweld (AUMF in Engelse afko) dat het Amerikaanse parlement goedkeurde na de aanvallen op de Twin-towers op 11 september 2001 en gericht was op organisaties die verantwoordelijk waren voor de aanvallen. Destijds bestond de Somalische ’terreurorganisatie’ Al-Sjabaab nog niet. Kortom, de Amerikaanse regering heeft haar bevoegdheden danig opgerekt en geen haan die er naar kraait.
Greenwald betitelt de aanval als illegaal en vindt dat we de Amerikaanse overheid zouden moeten lastig vallen met vragen. Waren die 150 Al Sjabaab-strijders? Waren ze werkelijk van plan Amerikanen aan te vallen? Greenwald heeft grote twijfels al was het maar vanwege de terminologie die de VS hanteren om te bepalen of iemand een terrorist of militant is. Een militant is iedere man die de soldatenleeftijd heeft in het beoogde gebied, tenzij achteraf bewezen kan worden dat hij onschuldig is. Hoe zou de Amerikaanse regering reageren als buitenlandse mogendheden soortgelijke definities hanteerden en de beoogde slachtoffers zouden Amerikanen zijn? Die mogendheden zouden ongetwijfeld door de Amerikanen van terrorisme worden beschuldigd en dat is precies waaraan de Amerikanen zich schuldig maken.
Onschuldig
Uit eigen cijfers van de Amerikaanse regering blijkt dat negen van de tien doodgeschoten ’terroristen’ een ander is geweest dan het beoogde slachtoffer. Volgens ene Micah Zenko (ik ken hem niet) in de New York Times van april vorig jaar zouden de meeste droondoden niet op de dodenlijst van de regering staan. Hoe die slachtoffers heten is Obama c.s. onbekend. Daarbij schijnt ze veelvuldig te liegen over de identiteit van de vermoorde ’terroristen’. “Ieder onafhankelijk onderzoek van de aanvallen komt tot de conclusie dat er veel meer burgerslachtoffers zijn gevallen dan de regering wil toegeven”, staat in dat artikel van the New York Times.
Waarom zijn de Amerikanen eigenlijk in Afrika? Greenwald stelt dat ze daar zijn om droonaanvallen uit te voeren en vervolgens moeten de VS die Amerikanen beschermen tegen aanvallen van ’terroristen’. Zo is het plaatje rond. De meeste landen gooien niet zo maar bommen rond om mensen te vermoorden waarvan het land zelf bepaalt of die dat (bommengooiende) land aanvallen. In Amerika is dat kennelijk normaal, in het land dat zich onttrekt aan de jurisdictie van het Internationale Strafrechthof dat dreigt Amerikanen die voor dat hof terechtstaan desnoods gewapenderhand te bevrijden. Amerika is de wereldrechter, de jury en de beul tegelijk of eigenlijk moet ik zeggen Obama, samen met de CIA. Het lijkt niemand veel te kunnen schelen (behalve, uiteraard, de nabestaanden van de slachtoffers).
Bron: the Intercept