Kankercellen gaan op een gegeven moment door het lichaam zwerven, waar ze uitzaaiingen veroorzaken. Daarbij passeren ze af en toe zeer nauwe ruimtes, waardoor de celkern kapot kan gaan. Die schade wordt door zelfreparatie hersteld. Onderzoekers van de Amerikaanse Cornell-universteit denken dat hier mogelijkheden liggen voor nieuwe behandelvormen en diagnoses.
Kankercellen zwerven door het hele lichaam, ook via de nauwste openingen. Dat levert soms schade op aan het kernmembraan. Dat kan leiden tot de celdood, maar de cel speelt het in de meeste gevallen (90%) voor elkaar de schade te repareren. Onderzoekers rond Jan Lammerding bestudeerden dit fenomeen, in de hoop nieuwe behandelwijzen of diagnosevormen te vinden. Het is ook mogelijk dat een kankercel door die schade agressiever wordt.
Lammerding: “Je hebt zoveel zwervende cellen dat zelfs als maar een klein deel muteert, de kanker zich ontwikkelt. Het is mogelijk dat die schade de kankercel kwetsbaar maakt. De meeste cellen in je lichaam blijven op hun plaats en waarschijnlijk zwerven vooral kankercellen rond. Als je de mechanismes voor zelfreparatie kunt blokkeren, dan zouden we daarmee uitzaaiende kankercellen kunnen aanpakken.”
De onderzoekers keken naar twee factoren in het migratieproces van kankercellen: schade aan de kernomhulling, waarbij ze groen en rood fluorescerende eiwitten gebruikten die normaal in de kern actief zij, maar die in de cel zelf terechtkomen als de kern beschadigd raakt en schade aan het DNA. Lammerding: “We proberen nog steeds uit te zoeken wat de verschillen zijn tussen de cellen en veel wat we zien is overeenkomstig met de verschillen tussen normale cellen en kankercellen.” De onderzoekers zoeken manieren die specifiek zijn voor kankercellen, waarvan gezonde cellen geen last hebben. Lammerding: “Nu we weten waarnaar we moeten zoeken, nu we de moleculaire routes kennen, zouden we ons oog kunnen richten op de kankercellen en niet met een maken hoeven te werken die alles kapotslaat.”
Bron: Science Daily