Met spiegels en lenzen wordt een beeld gecreëerd dat voor alle kijkers in een zaal een driedimensionaal beeld oplevert (afb: MIT)

Onderzoekers van het MIT in Cambridge (VS) en het Israëlische Weizmann-instituut hebben een techniek ontwikkeld waarmee een kijker een film op groot scherm in drie dimensies kan zien, zonder daarbij een malle bril te hoeven opzetten. Dat gebeurt met en combinatie van lenzen en spiegels. Er schijnen al andere systemen te zijn waarmee brilloos 3d is waar te nemen, maar die technieken zouden niet in staat zijn de belevenis op een groot bioscoopscherm te brengen. Het systeem is door de MIT-onderzoekers dan ook Cinema 3D gedoopt.
“Bestaande benaderingen voor brilloze 3d vereisen schermen waarvan de eisen voor resolutie zo exorbitant zijn dat ze volledig onpraktisch zijn”, zegt MIT-onderzoeker Wojciech Matusik. “Dit is de eerste technische benadering die 3d op een groot scherm mogelijk maakt.” Het systeem is nog niet rijp voor de markt, maar dat is een kwestie van tijd, denken de onderzoekers.
Zoals gezegd bestaan er al technieken om zonder bril drie dimensies te aanschouwen in een plat vlak. Voor tv’s is er, bijvoorbeeld, een systeem met inkepingen op het scherm, waardoor het ene oog andere beeldpunten ziet dan het andere, waardoor er een idee van diepte ontstaat. Bij dat systeem speelt de afstand van de kijker tot het scherm een rol en is dus onpraktische voor grotere ruimtes zoals bioscopen of theaters. Andere methoden, waaronder eentje van het medialab van het MIT, werken met nieuwe projectoren die werken met een het brede kijkhoek. Dat gaat ten koste van de resolutie.
Het basisidee achter het nieuw ontwerp is dat mensen in een bioscoop hun hoofd maar weinig zwenken en dus maar een smalle blikhoek gebruiken. In Cinema 3D krijgt iedere kijker in de zaal het beeld dat hem/haar toekomt (filmpje). Dat wordt bewerkstelligd door spiegels en lenzen in het optische systeem. “Met 3d-tv moet je er rekening mee houden dat mensen uit verschillende richtingen naar het scherm kijken, hetgeen betekent dat je een beperkt aantal beeldpunten zo moet verdelen dat elke kijker het beeld ziet onafhankelijk van waar hij zit”, zegt Gordon Wetzstein van de Stanforduniversiteit, die niet bij het onderzoek betrokken is geweest. “De makers van Cinema 3D hebben slim gebruik gemaakt van het idee dat een theater een vaste indeling heeft, waar iemand de hele tijd min of meer gefixeerd zit.”
De onderzoekers zouden het systeem al hebben gedemonstreerd en iedere kijker zou een helder beeld in drie dimensies hebben gekregen. Er zal nog wel het een en ander aan het systeem versleuteld moeten worden voor een groter beeld en een hogere resolutie. Of de technologie financieel haalbaar is durft Matusik niet te zeggen, “maar we zijn optimistisch dat dit een oplossing is voor brilloze 3d in theaters en grotere zalen.”

Bron: Science Daily