Er is een hoop te doen over antioxidanten, stoffen die de zogeheten oxidatieve stress in cellen tegengaan, die (mede)oorzaak zou zijn van ziektes, waaronder hersenziektes zoals Alzheimer of Parkinson. In een overzichtsartikel beschrijven drie Europese onderzoekers de mogelijkheden van antioxidanten voor behandeling van deze hersenziektes, van amyotrofe laterale scelorose (ALS) en multiple sclerose. Daarbij zijn hier en daar wel degelijk lichtpuntjes te vinden.
Er zijn veel mensen die met simpele redeneringen grote problemen denken op te lossen. Oxidatieve stress lijdt tot ziektes dan zijn antioxidanten goed voor je (we praten dan over stoffen als vitamine C en A en seleen). Jammer, maar dat klopt niet. Onlangs las ik een bericht waarbij, met enig succes, alvleesklierkanker werd bestreden door de antioxidanten te neutraliseren. Levende organismes zitten ingewikkeld in elkaar en het ei van Columbus in gezondheidskwesties bestaat vaak niet. Elk zogenaamd geneesmiddel heeft wel zijn nare kantjes, ook antioxidanten.
Sommige verbindingen die de zuurstoflast van cellen tegengaan lijken iets te beloven. De onderzoekers denken dat het aanpakken van de zogeheten Nrf2-route hoop zou kunnen bieden. Nrf2 is een eiwit dat invloed heeft op het eigen antioxiderende systeem van ons lijf. Deze aanpak zou voordelen hebben boven het rechtstreekse gebruik van antioxidanten. Ook het tegenwerken van NADPH-oxidases, een belangrijke schakel in het ontstaan van oxidatieve stress, zou mogelijk kunnen helpen neurodegeneratieve ziektes te bestrijden. Ook het tegengaan van de productie van stikstofmonoxide (NO) of het voorkomen van mitochondriale afwijkingen zouden kunnen helpen bij de strijd, stellen de onderzoekers.
“Er zitten nog wel wat gaten in onze kennis rond oxidatieve stress met betrekking tot neurodegeneratieve ziektes, maar het wordt steeds meer aanvaard dat steeds meer ziektes een relatie met oxidatieve stress hebben. Het lijkt ook zeer waarschijnlijk dat de komende jaren belangrijke vorderingen gemeld zullen kunnen worden”, zegt onderzoekster Gethin McBean van het Trinity College in Dublin, een van het drietal.
Bron: EurekAlert