De winter 15/16 op de Noordpool was extreem warm

Volgens de NASA is juli de warmste maand ooit gemeten. De wereld stevent met ‘voortvarendheid’ af op een opwarming van 1,5°C in vergelijking met het gemiddelde voor de industriële revolutie. Het ijs aan de Noordpool verdwijnt. De maatregelen om de aardopwarming te temperen lijken veel te laat te komen. 

Peter Wadhams heeft zijn hele wetenschappelijke leven, in 1970 maakte hij zijn eerste pooltocht, besteed aan de bestudering van de ‘ijswereld’. In die tijd is ontzettend veel veranderd. In 1970 was de Noordelijke IJszee in september op zijn minst met een ijsoppervlak van 8 miljoen km² bedekt. Nu is dat ergens in de buurt van 3,4 miljoen km² en neemt pertien jaar met 13% af. In 30 jaar tijd heeft Wadhams gezien dat het ijs 40% dunner is geworden.
Net nu de NASA meldt dat juli 2016 de warmste maand is ooit gemeten komt er van hem een boek uit: Afscheid van het ijs (A farewell to ice). Hij vreest dat het Noordpoolgebied in een dodelijke spiraal terecht is gekomen, met als uiteindelijk resultaat het verdwijnen van alle ijs in de zomer.
Als gevolg daarvan zal er in het Noordpoolgebied veel methaan (methaan is een krachtig broeikasgas) in de atmosfeer verdwijnen, vreest hij, waardoor de aardopwarming nog zal versnellen. De aarde staat volgens hem een gigantische verandering te wachten, groter dan in de afgelopen duizenden jaren en dat is niet iets wat zich in een hoekje van de wereld afspeelt, maar de hele mensheid aangaat.

Bescherming

“We laten het prachtige Noordpoolijs verdwijnen dat een een bescherming vormde tegen klimaatextremen”, schrijft Wadhams. “We hebben een oceaan gecreëerd waar eens een ijslaag was. Dat is de eerste grote prestatie van de mens in de omvorming van onze planeet.” En extremen zijn er al. Tot nu toe is dit jaar 1,3°C warmer dan aan het eind van de 19de eeuw en dit jaar zal zeer waarschijnlijk qua temperatuur weer een recordjaar worden.
Hier in Noordwest-Europa is het klimaat mild, maar de 500 miljoen mensen in het Middenoosten en Noord-Afrika evenals de mensen in een groot deel van Zuidoost-Azië hebben nu al te kampen met droogtes en huiveringwekkende hoge temperaturen, die maar deels aan de warmtebrengende el Niño zijn toe te schrijven, die ook dit jaar huishield. China, India en de VS hebben te maken gehad met langdurige hittegolven en overstromingen en bijna 100 miljoen mensen zijn aangewezen op voedselhulp door afwijkende regenpatronen.
Mitribah in Koeweit meldde een temperatuurrecord van 54°C. De laatste dagen is het wat ‘koeler’, zo rond de 48°C. India en Iran maten ook recordtemperaturen. Met die 1,3°C opwarming komen we al gevaarlijk dicht in de buurt van de 1,5°-grens, die in Parijs op de VN-klimaatconferentie is afgesproken. We lijken in de richting te stuiven van een aardopwarming van 3 tot 4°C, die delen van de aarde onbewoonbaar zullen maken.

Wadhams is om die boodschap die hij brengt aangevallen en met hoon overladen door ontkenners van de door mensen veroorzaakte aardopwarming en politici die al dat klimaatgedoe maar flauwekul vinden. Hij vindt dat meer klimaatonderzoekers zich moeten uitspreken, ook al zou dat ten koste gaan van hun carrièrekansen. Hij wil dat er gezocht wordt naar nieuwe manieren om de broeikasgassen uit de atmosfeer te verwijderen. Hij is niet tegen kernenergie en heeft hoop dat de techniek met oplossingen komt, terwijl veel wetenschappers wijzen op de onvoorzienbare gevaren van zo’n geotechnische benadering. Is het daar niet een beetje te laat voor?

Bovendien: Klimaatverandering is het resultaat van onwetendheid en stompzinnigheid. Moeten we daar nog de (mogelijke) stompzinnigheid van geotechnische ‘oplossingen’ aan toevoegen? We moeten eindelijk eens wat aan de gigantisch broeikasgasuitstoot doen en een beetje rap. Het zou al heel wat helpen als we onze autofixatie opgaven. Autorijden is niet alleen een duren manier om je te verplaatsen, duur voor je portemonnee en duur voor het milieu en onze gezondheid. Dat wordt dan drie keer uitbetalen…

Bron: New Scientist