Irina Conboy; “Veroudering is omkeerbaar…” (afb: UCB)

De weefselconditie neemt aanzienlijk af als bij jonge muizen de helft van hun bloed wordt vervangen door dat van oude muizen. Dat zou een bewijs zijn dat niet jong bloed oudere muizen verjongt, zoals eerder onderzoek zou hebben uitgewezen, maar dat er iets in het bloed van oude muizen zit dat de veroudering aandrijft.
“Ons onderzoek wekt de suggestie dat jong bloed op zichzelf geen medicijn is”, zegt onderzoekster Irina Conboy van de universiteit van Californië in Berkeley. “Je kan eerder zeggen dat er remmers in oud bloed zitten die we moeten aanpakken om de veroudering te keren.”
In 2005 vonden Conboy en medeonderzoekers dat het weefsel van oudere muizen ‘verjongde’ door hun bloedbanen chirurgisch te ‘koppelen’ aan die van jonge muizen. Daar werd nogal eens, niet door Conboy, de conclusie uit getrokken dat jong bloed veroudering tegengaat. “We lieten in 2005 zien dat veroudering omkeerbaar is en niet in steen is gebijteld. We hebben nooit gezegd dat jong bloed voor ouderen een medicijn is.”

Bloedtransfusies worden gebruikt bij enkele ziektes, zoals auto-immuunaandoeningen, maar herhaalde, grote transfusies leiden tot een afweerreactie met orgaanuitval als gevolg.
Destijds konden de onderzoekers niet precies de hoeveelheid bloed regelen, die er werd uitgewisseld. Dat is belangrijk als je dieper wilt graven.
Als twee organismen (muizen) worden gekoppeld, dan wisselen ze niet alleen bloed uit, maar ook orgaanfuncties. Bij die proef uit 2005 duurde het weken tot een maand tot er iets viel waar te nemen en het tijdpad daarvan is niet bekend, evenmin als de hoeveelheid uitgewisseld bloed.
In de nieuwe studie werden de jonge en oude muizen niet gekoppeld, zodat het effect van gedeelde organen niet meetelde. Een van de verrassendste ontdekkingen was hoe snel de bloedtransfusies effect hadden op de gezondheid en herstelvermogen van diverse weefsels, zoals spieren, lever en hersens. De effecten werden al zichtbaar een etmaal na de uitwisseling.

Nieuwe opzet

Met de nieuwe proefopzet werden de experimenten uit 2005 herhaald. Bij elke test werd zoveel bloed uitgewisseld dat de helft van de ander was. Vervolgens keken de onderzoekers naar zaken als levercelgroei, maar ook naar leverfibrose en zwaarlijvigheid, de hersencelontwikkeling in delen van de hersens waar het leervermogen en geheugen zetelt, spierkracht en spierweefselherstel. Bij oude muizen die jong bloed kregen was weinig of geen verschil te merken met oude muizen die oud bloed kregen. Bij jonge muizen die oud bloed kregen gingen de meeste organen en weefsels achteruit.

Het sprekendste resultaat is de productie van nieuwe zenuwcellen in dat deel van de hersens waar leervermogen en geheugen zetelem. Oude muizen hadden daarbij geen baat bij jong bloed, maar jonge muizen die oud bloed kregen zagen hun hersencelontwikkeling kelderen. De onderzoekers denken dat oudere muizen profiteren van de omstandigheid dat de concentratie aan remmers in het bloed verlaagd wordt doordat die in jong bloed niet of minder zouden voorkomen dan in oud.
Conboy is er van overtuigd dat oud bloed stoffen bevatten die de gezondheid en groei van hersencellen remt. “Die moeten we zien te vinden.”
De onderzoekers zijn nu een speurtocht begonnen naar die ‘remstoffen’, maar er zal ook meer onderzoek gedaan moeten worden waardoor oud bloed jonge muizen zo slecht bevalt. Misschien is dat wel hetzelfde onderzoek.

Bron: Science Daily