De kosten voor milieu en klimaat van zonnepanelen lijken inmiddels te zijn terugverdiend (afb: uit Nature-artikel)
Voorstanders van het fossiele regime willen nog wel eens zeggen dat al die duurzame energie draait op subsidie en, per saldo, slecht is voor klimaat en milieu. Het maken en bedrijven van energiebronnen als windmolens en zonnepanelen zouden tijdens hun dienstjaren al nooit de energie en de bij de productie ontstane broeikasgassen kunnen terugverdienen. Grappig is natuurlijk dat dat soort dingen nooit wordt gezegd van milieuverpestende producten als auto’s en batterijen, maar het zij zo. Nu zou een levenscyclusanalyse van zonne-energie hebben uitgewezen dat die mogelijk al sedert 2011 of ten laatste in 2018 de broeikasgasuitstoot vermindert en meer energie produceert dan het maken van de zonnepanelen in die veertig jaar heeft gekost
Duurzame energie heeft de toekomst, maar om duurzame energie mogelijk te maken moeten er energie en materialen gestoken worden in die duurzame systemen. Dan moet het natuurlijk niet zo zijn dat onder de streep de energie- en broeikasgasbalans negatief is. Zonnepanelen moeten de erin gestoken energie en de bij de productie ontstane broeikasgassen meer dan terugverdienen. “Zonne-energie wordt sterk gestimuleerd door de overheid omdat tijdens hun bedrijf geen klimaatschadelijke gassen worden uitgestoten”, zegt Atse Louwens van de universiteit van Utrecht.
Zoals gezegd moeten zonnepanelen die energie en uitstoot eerst terugverdienen. Daarover bestond nogal wat twijfel. Er waren mensen die stelden dat zonne-energie in dit opzicht niets bijdroeg. Integendeel: zonne-energie zou het klimaat meer slecht dan goed doen.
Louwens en medeonderzoekers hebben nu uitgezocht wat er van die beweringen waar is. Daarvoor onderzochten ze veertig levenscyclibalansen van fotovoltaïsche systemen van 1976 tot 2014. Daaruit blijkt hoeveel energie en milieukosten in de afgelopen veertig jaar er gemoeid zijn met zonnepanelen (productie en bedrijf) en hoeveel jaar het duurt voordat die zijn terugverdiend. De resultaten vergeleken ze met het totale opgestelde vermogen.
Ecologische voetafdruk
Uit hun berekeningen bleek dat de ecologische voetafdruk van zonnepanelen sedert hun introductie in de jaren 70 voortdurend is afgenomen. Zo is de relatieve broeikasgasuitstoot gedaald van 143 g CO2-equivalenten per kilowattuur in 1992 gedaald tot 20 g per kilowattuur tegenwoordig. Ook de energie-inzet daalde. Daarnaast zorgden hogere energierendementen van de zonnecellen in een steeds kortere terugverdientijd van de energiekosten. Louwen: “Die daalden van vijf jaar in 1992 naar minder dan een jaar nu voor monokristallijne zonnecellen.”
De uitkomst van al dat rekenwerk is dat de milieuschuld bij nieuw geïnstalleerde zonnepanelen steeds lager wordt. “Bij ieder verdubbeling van de geïnstalleerde zonne-energiecapaciteit daalt de energielast afhankelijk van het materiaal met 12 tot 13% en vermindert de CO2-voetafdruk van de productie met 17 tot 24%.” Volgens de onderzoekers levert zonne-energie sedert 2011 een positieve bijdrage: de milieukosten van de in de afgelopen veertig jaar opgestelde systemen zouden lager zijn dan hun ‘opbrengst’ voor milieu en klimaat. De onderzoekers houden wat dat jaartal nog een slag om de arm. In het slechtste scenario hebben de zonnepanelen hun milieu- en klimaatlast uiterlijk in 2017 of 2018 terugverdiend. Kortom: zonne-energie zou wel degelijk bijdragen aan een gezond milieu en aan het terugdringen van de broeikasgassen.
Bron: bdw