Industriële visserij die zich bezig houdt met bodemtreilen verkwist gigantische hoeveelheden vis en daarmee gigantische sommen geld. Volgens onderzoekers van de universiteit van Brits Columbia (Can) zou het gaan om maar liefst 437 miljoen ton verspilde vis met een economische waarde van zo’n 475 miljard euro, over een periode van 65 jaar.
In het onderzoek is de bodemvisserij bestudeerd tussen 1950 en 2014. Daarbij worden grote netten over de bodem gesleept, waarmee ook ongewilde of onnodige vis omhoog wordt gehaald en de bodem verkloot. Volgens de onderzoekers is bodemvisserij de vistechniek die het meeste ‘afval’ veroorzaakt. De ongewenste en onnodige vangst wordt weer in zee gekieperd. Meestal dood.
“Vissers brengen niet alles mee naar de haven”, zegt promovendus Tim Cashion. “Gedurende de periode die wij bestudeerden werd meer dan 750 miljoen ton vis weggegooid en 60% daarvan kwam op het conto van de bodemvissers.”
De onderzoekers inventariseerden de visserijtechnieken die er werden gebruikt door industriële en kleinschaliger vissers in elk visland (met de bijbehorende visgronden) en vergeleken die met de gegevens uit de Sea-Around-Us-databank. Daarin staan gegevens van zowel gerapporteerde als niet gerapporteerde vangsten (?;as) per land, sector, jaar en vissoort.
5,6 miljard ton vis
Uit de gegevens maakten ze op dat in de 65 bestudeerde jaren 5,6 miljard ton vis is gevangen. 28% daarvan kwam voor rekening van de bodemvisserij, maar die was wel verantwoordelijk voor 60% van de weer in zee gekieperde (dode) vis, het ‘afval’. “Ze gooien ook vis terug die uitstekend geschikt is voor menselijke consumptie”, zegt medeonderzoeker Deng Palomares. “Het kwalijke is dat bodemvisserij zo duur is dat de enige manier om die in de vaart te houden is die tak te subsidiëren. Als die bodemvissers die vangst aan land hadden gebracht had ze dat volgens onze berekeningen 560 miljard dollar (zo’n 475 miljard euro; as) opgeleverd.”
Kleinschalige visserij was goed voor 23% van de vangst (1,3 miljard ton). Die gebruikten ook veel verfijndere vismethoden die ook meer opleverden. Palomares: “Minder vangen van hogere waarde, zoals krabben en kreeften, leverden de kleinschalige visserij bijna 200 miljard dollar op (een kleine 170 miljard euro;as). Dit soort gegevens zijn noodzakelijk om de opbrengsten en de verliezen die de visserij veroorzaken te kunnen inschatten.
Die kunnen ook gebruikt worden om het ambachtelijke vissen te bevorderen, vinden de onderzoekers, want de kleinschalige visserij genereert met minder infrastructuur en ondersteuning meer waarde dan de gesubsidieerde industriële bodemvisserij. Als de 35 miljard dollar (30 miljard euro) aan subsidies die de industriële visserij jaarlijks ontvangt wereldwijd naar de kleinschalige visserij zou gaan, dan zou die meer mensen kunnen aannemen en zorgvuldiger omgaan met de vangst, denken ze, met als opbrengst een beter aanbod aan vis en veel minder ‘afval.