Categorie archieven: astronomie

China wil zonne-energie oogsten in de ruimte

Geplaatst op door
Beantwoorden
Zonneschotel

De zonneschotel (afb: AFLR)

Alsof de zon niet voldoende energie naar de aarde zendt wil China een grote energieschotel in de ruimte plaatsen die de opgevangen energie in de vorm van microgolven naar de aarde doorstuurt. Voor de bouw van het 1 km grote ruimtetuig zouden zeer krachtige (herbruikbare) raketten ontwikkeld, die in een keer 136 ton aan materiaal mee kunnen nemen. De Chinezen spreken over een tweede Drieklovendam. Ook andere landen en ook ook bedrijven hebben plannen in die richting. Lees verder →

Het wordt dringen in de ruimte (rond de aarde)

Geplaatst op door
Beantwoorden
Starlink-satellieten

Starlink-satellieten (afb: spacepage.be)

Het wordt druk in de ruimte rond de aarde. China heeft aangekondigd 13 000 satellieten in een baan om de aarde te willen brengen om niet langer afhankelijk te zijn van Starlink van die rijke gek Musk. Tezelfdertijd is ook de Europese Unie op hetzelfde lumineuze idee gekomen. De EU is wat bescheidener met slechts 290 satellieten. Het wordt dringen rond de aarde. Dat moet wel tot brokken komen en nu al klagen astronomen dat al die satellieten hun zicht op de echte ruimte verduisteren.

as

Het heelal doet maar wat, lijkt het of we begrijpen het niet

Geplaatst op door
Beantwoorden
James Webb-ruimteteleskoop

De James Webb-ruimteteleskoop (afb: Wikimedia Commons)

Het heelal is oneindig, maar toch dijt het uit. Waarin, vraag je je dan af. Wat is er buiten de oneindigheid? Dat mag je niet vragen, heb ik me ooit laten vertellen. Nee? Nicole Granucci van de Quinnipiacuniver-siteit probeert het uit te leggen, maar uit haar verhaal kan ik niet meer opmaken dan dat het mogelijk is dat er meer heelallen bestaan, een multiversum. Welke krachten zorgen ervoor dat al die sterrenstelsels zich tegen de zwaartekracht in naar ‘buiten’ bewegen of zit het toch heel anders? Lees verder →

Gevolgen ineenstorting ‘vervormingsaandrijving’ gesimuleerd

Geplaatst op door
Beantwoorden

Zwaartekrachtgolven als gevolg instorting van een vervormingsaandrijving

Zwaartekrachtgolven als gevolg instorting van een vervormingsaandrijving er uit kunnen zien volgens een ki-systeem (afb: Kathy Clough/QM-universiteit)


Natuurkundigen onderzoeken al tientallen jaren de theoretische mogelijkheid dat ruimteschepen worden aangedreven door de vervorming van vierdimensionale ruimte-tijd. Deze ‘vervormingsaandrijving’ komt uit de wereld van wetenschapsfictie, maar is wel degelijk gebaseerd op een deugdelijke natuurkundige theorie:  de algemene relativiteitstheorie. Een nieuwe studie simuleerden onderzoeksters  zwaartekrachtgolven die een stuwraket met een vervormingsmotor zou kunnen versturen als die ontploft (oid). Lees verder →

Arrokoth schijnt ‘besuikerd’ te zijn

Geplaatst op door
Beantwoorden
Arrokoth

Het planeetje Arrokoth bestaat uit twee delen: Ultima en Thule (afb: WikiMedia Commons)

Arrokoth is een transneptunus-planeetje in de Kuipergordel in de rand van het zonnestelsel dat er een beetje uitziet als een onafgemaakte sneeuwpomp met alleen een hoofd en een romp. Onderzoekers denken nu dat dat planeetje met een lengte van zo’n 36 km met een suikerlaagje is overtrokken, met, onder meer glucose (onze suikersuiker) en ribose. En meteen gaan de speculaties over het ontstaan van leven weer rond. Lees verder →

Cirkelt er nog een grote planneet rond de zon?

Geplaatst op door
Beantwoorden
Kuipergordel en Oortwolk

De Kuipergordel ligt tussen de 30 en 55 AE (1 AE is ongeveer 150 km) van de aarde, binnen de Oortwolk (afb: WikiMedia Commons)

Het ons zonnestelsel neemt maar een piepklein deeltje van het heelal uit, maar zelfs van dat piepkleine deeltje lijken we nog langs niet alles te weten. Aan de grenzen van dat stelseltje lijkt zich nog een planeet op te houden, die pakweg de massa van de aarde zou hebben. Lees verder →

Stervende ster ‘vreet’ planeet op

Geplaatst op door
Beantwoorden
Rode reus

Rode reus in vergelijking met de zon (afb: WikiMedia Commons)

Voor het eerst zouden astronomen hebben gezien dat een stervende cel (rode reus) een om hemhaar heen cirkelende planeet heeft verzwolgen, een scenario dat ook onze aarde te wachten staat als de zon in zijn stervensfase uitdijt tot een rode reus. Dat gebeurde in een sterrenstelsel zo’n 12 000 lichtjaren hier vandaan. Lees verder →

Marssonde licht binnenste van de rode planeet door

Geplaatst op door
Beantwoorden
Binnenste van aarde, Mars en maan

Het binnenste van aarde, Mars en maan (afb: Irving et. al/PNAS)

Aan de hand van seismische golven die een planeet ‘doorkruisen’ kan je opmaken hoe het binnenste van een hemellichaam er uit ziet. Nu hebben onderzoeksters rond Jessica Irving van de universiteit van Bristol aan de hand van metingen van de NASA-sonde InSight een beter zicht op dat binnenste gekregen. De kern van Mars is, anders dan die van de aarde, geheel vloeibaar en zou naast ijzer een aanzienlijk groter deel (zo’n 20%) lichtere elementen bevatten zoals zwavel, koolstof, zuurstof en waterstof dan de aarde (geschat op zo’n 10%). De Marskern blijkt ook wat kleiner te zijn dan tot nu toe aangenomen. Lees verder →

Magneetveld rond planeet van YZ Ceti ontdekt

Geplaatst op door
Beantwoorden
Aardmagneetveld

Het aardmagneetveld vervormt door de kracht van de zonnewinden (afb: WikiMedia Commons)

YZ Ceti b is een planeet op zo’n twaalf lichtjaren van de zon/aarde verwijderd zou mogelijk een beschermend magneetveld hebben. Zo’n beschermend magneetveld en het hebben van een atmosfeer op een planeet zijn cruciale voorwaarden voor het bestaan van leven op een planeet. Lees verder →

We zien steeds sneller minder sterretjes

Geplaatst op door
Beantwoorden
Zichtbaarheid nachthemel

De waarnemingen van Globe-at-Night-deelnemers als functie van de nachthelderheid (SB) in 2014. NELM is de met het naakte oog bepaalde grootte van de zwakste ster aan het firmament op enig waarnemingsmoment (afb: Kyba et. al.)

Op basis van 50 000 waarne-mingen kwamen onderzoekers onder aanvoering van Christopher Kyba  van het aardonderzoeks-centrum in Potsdam (D) tot de conclusie dat we steeds minder sterren zien: zo’n 10% per jaar. Dat heeft alles te maken met wat inmiddels ‘lichtvervuiling’ wordt genoemd. Je hoeft er maar een nachtopname van Europa van nu voor te zien en die te vergelijken met, zeg, eentje van 2000. Dan is The Globe at Night (De aarde ’s nachts) een handige zoekplek/-toep. Lees verder →